دروغ
کیه که تا حالا دروغ نگفته باشه؟! فقط قدیسین و معصومان هستند که از این بدی به دورند. وقتی ما میگیم از دروغ متنفریم مفهومش اینه که از دروغ شنیدن متنفریم نه از دروغ گفتن!!!
اما چرا دروغ می گوییم؟ به خاطر اجبار، اعم از درونی و بیرونی، به خاطر بیماری یا مسائل ذهنی و مشکلات جسمی؟
ناهنجاری ها تا کجا بر ما فرمان میرانند؟ رفتارهای غیر قبول مثل کم کاری، تاخیر، غیبت و...
وابستگی های گوناگون، بزرگنمایی اعمال خویشتن، نداشتن اعتماد به نفس کافی، ترس از به دردسر افتادن، دریافت تایید و تشویق دیگران، ضعف شخصیت، تربیت نامناسب خانوادگی، الگوهای غلط، دریافت پاداشهای مادی و معنوی، طی کردن پلکان ترقی و ...
این لیست را می توان تا بی نهایت ادامه داد اما آنکس که دروغ شنیده و باور کرده چه بر سرشان می آید؟
کوچکترین نتیجه اش از دست رفتن اعتماد آن فرد است. ایجاد بدگمانی و سوظن نسبت به افراد دیگر، دلسردی و یاس نسبت به آینده پیش رو، فرو غلطیدن در اوهام و افکار، ناباوری و غیره... این فهرست را هم می توان تا ابد ادامه داد
برای نمونه شخصی که باور دارد (( میزان رای ملت است)) و زندگی و تمام هم و غمش را وقف تلاش جهت نیل به این مقصود نموده و سربزنگاه برایش مشخص میشود که این گونه نیست!
یا فرد دیگری که معشوقه چندین ساله اش میگه میدونی که خانواده ام نمی ذارن بهم برسیم اما من تا پیر بشم و موهام مث دندونام سفید بشه نمیذارم دست مردی جز تو بهم برسه... الان داره به بچه اش دیکته میگه و اون هنوز مرد تنهای شب ست...
باحال بود
مرسی
سبک نگارش این پست چرا اینقدر متغیر بود؟هر بند یه سبک!
به دلیل ذهن مشوش نگارنده این سطور
دروغها هم انواع دارند، بعضی هاشون ساده و مسخره، و البته بی آزار. صرفا برای کلاس گذاشتن یا فرار از یک دورهمی کسالت آور. بعضی وقتها هم وقیح و حال بهم زن، گاهی هم خانمان برانداز.. مثل همون که آخر پستت نوشتی
کلا دروغ بد است بد
با تیراژه موافقم. دروغ خیلی وقته که جامعه ما رو تسخیر کرده. اما بعضی از این دروغ ها مسیر زندگی آدم ها رو عوض می کنن.
مسیر زندگی گاهی هم کل زندگی...
بدیش اینه که ما عادت کردیم... اسمهای مختلف هم براش گذاشتیم. یکسری از دروع ها رو بقیه باعثش میشن... با سوال های بیجاشون... اینو از کجا خریدی؟ کی رفتی؟ چقدر پول دادی؟ فرض کن طرف قرض گرده باشه، توی یه حراجی گرفته باشه، یا چمیدونم مثلا یه وازدگی ای داشته باشه که ارزونتر بهش فروخته باشه... ولی برای حفظ عزت نفسش دروغ میگه.
به نظرم مورد آخر دروغ نیست، بی معرفتیه...
باهات موافقم متاسفانه جامعه ما سرشار است از مشکلات و معضلات اخلاقی که زنجیره وار به هم متصل هستند
یعنی مرد تنهای شب..چون دروغگو نیست ..پس تا بحال تنها مونده و وفادار؟؟؟!!!!
باید واقع بین بود..شاید اون خانم شرایطش تغییر کرده و نتونسته سر حرفش بمونه.....ولی اون آقا چرا داره بخودش دروغ میگه؟!..منتظر چیه؟!
بخشش و گذشت ....و ادامه .....................
تنها معصومین و قدیسان دروغ نمیگن، اون مرد هم دروغ گفته و میگه...ضمنا اون خانوم رو قضاوت نکردم، نهایتا مرد تنهای شب خیلی و قته دیگه منتظر هیچی و هیشکی نیست.
اعتقاد به اینکه انسانی قدیس یا معصوم باشد ندارم. اشتباه و خطا در ذات انسان است، هر کس می خواهد باشد.
و اما ریشه دروغ ... همه اینها که گفتید می تواند باشد. گاهی هم آدم برای محافظت از کسی و آزار ندادنش یا دروغ می گوید و یا راستش را نمی گوید.
منی که یک قاره آنورتر از خانواده ام زندگی می کنم دلیلی ندارد با بازگو کردن خیلی حقایق، وقتی بیمارم یا مشکل مالی دارم کسی را نگران کنم، آنهم بیهوده و بدون آنکه کاری از دستشان بربیاد. پس یا سکوت می کنم و یا اگر سئوال مستقیم بپرسند، آسمان و ریسمان می بافم و یک دروغ بزرگ ولی اطمینان بخش برای آن عزیز می گویم.
دروغ هایی که منشاءاش کسب منفعت برای خود یا ایجاد ضرر برای دیگران نباشد قابل تحمل تر هستند
صحبت دل آرام را هم دوست دارم.
اگر همه یاد بگیرند کمی موقع صحبت کردن به طرف مقابل نگاه کنند و ببینند آیا خلق و خوی او و کلا رعایت حریم، سئوالات کنجکاوانه و بی پایان را برمیتابد یا نه، بد نیست.
در نظر قبلی ام یادم رفت بگویم: شخصا به آدم های فضول زیاد دروغ می گویم! کسی که زیاد سئوال می کند، لیاقت شنیدن حرف راست ندارد. قال شیرین علیه السلام!!
شعر بی دروغ ....
چه ساده و بی تکلف گفتی "کلا دروغ بد است بد"
نظر لطف شماست
چه غمی داشت این نوشته، خیلی خوب بود.
دیگه الان شرایط یجوریه که بدون دروغ نمیشه زندگی کرد.
دروغ چرا! من دروغ گفتن را از خودم یاد گرفتم، یعنی از برادرم با شاید پدرم...
من دروغ را از جایی فهمیدم که اسم صلاح این است رویش چسبید...
سلام ، قلمتون سبز.