جن
واقیعت اینکه ...
ما آدم بزرگها خیلی مطمئن نیستیم که روح یا جن یا شبه وجود داره یا نه بهشت یا جهنم یا خدا یا شیطان هستند یا نه .. امام زمان میاد یا نه اصلا هست یا نه دعا ها مستجاب میشه یا نه ...
ما آدم بزرگ ها فقط حس کنجکاویمون فروکش کرده و جواب سوال مونو رو نگرفتیم یا یه حرف یه نفر دیگه رو قبول کردیم .. خیلی هم دوست نداریم تو این موضوع ها سوال پیچمون کنن بد می دونیم ...
در جریان باشید بچه ها این جور نیستند .. و جواب ملموس و قابل لمس احتیاج دارند .
و هر جوابی که بدی آثارشو چک می کنه ... اگه بگی خدا هست میگه " کوش " اگه بگی با چشم نمیشه دید ولی هست و دوسمون داره براش نامه می نویسه و منتظر جوابش میمونه .. و.... بچه خیلی راحت ازت می پرسه روح چیه فرقش با جن چیه شبه چیه ... و این سه می تونن با انسان در ارتباط باشند یا نه و از شما انتطار جواب دارند و متاسفانه رو حرفتون حساب ویژه ایی باز می کنن . اینجاست که می فهمی خودت یه کلاف سر در گمی..
واقعا چقدر سخته! بزرگترای ما خوب تونستن گولمون بزنن.
بچه ها یک آینه ن تا قشـــــــــــنگ خودتو ببینی. همون خودی که ازش فرار می کنیم و زیر ماسک بزرگسالی قایم می کنیم.
من هم بچه بودم سر بابامو با این سوالا میخوردم و طبعا از جوابهاش قانع نمیشدم . هر چی میگفت یه سوال جدید برام پیش میومد . آخر میگفت خوب نیست زیاد به این چیزا فکر کنی ذهنت اذیت میشه . ولی کله من دست برنمیداشت . هیچی نمیگفتم اما سرم پر سوال بی جواب بود . حالا هم 4 روز دیگه بچهدار شم میمونم چی بهش بگم . مطالعه هم هر قدر میکنی تو این مسائل به جواب نمیرسی . آخه عقل از درکش وا میمونه . چی بگم ؟
حالا به نظر شما شبح چه فرقی با روح داره ؟
و در کنار همه ی اینها احتیاج دارن که بدونن والدینشون در حد لزوم در مورد همه چیز آگاهی دارند و هر آنچه که نمیدانند در زمره ی اطلاعات تفننی است . همچنان که در مورد توانایی والدینشان باید همیشه بدانند که میتوانند به قدرت و سلامتشان تکیه کنند ولو موقع بیماریشان.
با کودک ها نشستن خوب است، میشود خیلی چیزها یاد گرفت و فهمید که خیلی چیزها را نمیدانیم. از همه مهمتر در لحظه زیستن را