هفتگ
هفتگ

هفتگ

یا رب تو نگهبان دل اهل وطن باش

وطن پرستی،وطن دوستی،میهن پرستی،ناسیونالیسم،میهن دوستی و... واژه‌هایی هستند که توجهی به تفاوت ماهوی شان نداریم وطن پرستی افراطی قطعا مذموم و نا پسند است اما وطن دوستی بسیار خوب و پسندیده و جزو ذات موجودات زنده است و در ابنای بشر فطریست و هزاران مثال راجع به حیوانات وجود دارد که نشان از وطن پرستی دارد و تا پای جای در حفظ کیان خود می کوشند شعر وطن داری آموز از ماکایان.  علامه دهخدا... ویا کسانی که مبارزه بین حیوانات را برگزار میکنند (هر چند غیر اخلاقی و ناپسند)  همزمان هر دو حیوان را وارد محل نبرد میکنند چرا که اگر حیوانی  حتی یک لحظه  زودتر پا به میدان بگذارد آنجا را وطن خود می انگارد و با نیروی مضاعف و تا پای جان به دفاع از وطنش خواهد پرداخت...

در نماد شناسی هم  وطن و مادر همسان انگاشته شده اند و دفاع از ناموس و حیثیت مادر و میهن یکسان است.

وطن پرستی مساوی با نژاد پرستی نیست .به سرزمینی عشق می ورزم که روزگاری شامل ۴۰ درصد خشکی های جهان میشد و امروز از نظر وسعت هفدهمین کشور دنیاست . حتما و قطعا اگر در لهستان یا بورکینافاسو به دنیا آمده بودم آن سرزمین را دوست می داشتم اما بر حسب تصادف و اتفاق متعلق به سرزمینی هستم که در گستره تاریخ بوده و چهار راه حوادث نام دارد امروز صحبت از وطن پرستی ایرانی بسیار سخت شده است چرا که در محاصره پان عربیست ها و پان ترکیست ها و پان اسلامیست ها و روشنفکر نما ها هستیم اما دوستی این کهن دیار جزیی از وجود من است و ابایی از بیانش ندارم بعضی میگویند تاریخ و گذشته و وجود این وطن چه چیزی دارد وقتی امروز کانادا و استرالیا و مالزی با پیشینه یی بسیار  بسیار اندک خیلی از ما پیشرفته تر هستند و  درصد زیادی از مردم این سرزمین باستانی در آرزوی زیستن در این کشورها هستند و دست به جلای وطن میزنند بله پیشتر هم گفتم  وطن همسان مادر است مگر میشود کسی مادرش را چون جوان نیست زیبایی اش را از دست داده ویا چون چندان کدبانو نیست و گاهی با فرزندانش مهربان نیست دوست نداشته باشد و نسبت به حیثیت و ناموسش بی تفاوت باشد وطنم را با تمام کم و کاستی هایش دوست دارم. 

نسل ما ( متولدین دهه ی ۵۵ تا ۶۵) نسلی بود که با هجمه فراوان و  بسیار زیاد از طریق آموزش و پرورش و صدا و سیما و سیاست رسمی روبرو بودیم  جهت بریدن از گذشته و متنفر شدن از تاریخ و پیشینه باستانی، اما تبدیل به نسلی شدیم که تاریخمان را بهتر از سایر نسل ها شناختیم و پیشینه مان را دوست داشتیم آری ما نسلی هستیم که سرود ملی مان سر زد از افق نیست ( چرا که این سرود حکومت است ) بلکه نوای ای ایران ای مرز پر گهر حالمان را  دگرگون میکند...

وطن پرستی در ایران  با اسطوره و حماسه پیوند خورده از آرش و گودرز و آریو برزن تا استادسیس و یعقوب لیث و شیخ حسن جوری، تا شاه اسماعیل و نادر افشار تا باکری، جهان آرا،همت و بابایی ...

وطن دوستی ایرانی مخالف ناسیونالیسم افراطی و فاشیسم و نژاد پرستی است. سرزمینم را بدون اینکه آنرا برتر و بالاتر از جای دیگری بدانم دوست دارم وطنم شکوه جاویدان است و نهایتا چو ایران نباشد تن من مباد...

عید غدیر مبارک

نظرات 8 + ارسال نظر
مرجان سه‌شنبه 30 شهریور 1395 ساعت 20:39

سلام.
آقای سید عباس موسوی، عید سعید غدیر رو به شما و خانواده محترمتون و همه مسلمانان و شیعیان شادباش عرض میکنم.

متشکرم مرجان خانوم، من هم به شما تبریک میگم و امیدوارم عیدی خوبی از مولا علی (ع) دریافت کنید.

حمید سه‌شنبه 30 شهریور 1395 ساعت 22:18

اگه به این موضوع علاقه دارید میتونید در این آدرس یه مطلب خیلی خوب در اینباره بخونید. البته میدونم چون خیلی طولانیه کمتر کسی حوصله میکنه تا تهش بخونه! ولی واقعا حیفم اومد چنین مطلب مفید و جامعی رو به اشتراک نذارم:

http://neeloofar.org/mostafamalekian/lecture/1124-290694.html

نطرات فلاسفه و حکیمان تا همیشه خواندنی و شنیدنیست

حمید سه‌شنبه 30 شهریور 1395 ساعت 22:38

به نظر من "وطن دوستی" خوبه چون کلا "دوست داشتن" خوبه و اغلب تاثیرات مثبتی در دوست دارنده و جهان پیرامونش میذاره. ولی "وطن پرستی" رو نه میپسندم و نه میفهمم. وطن پرستی رو نمیپسندم چون "پرستش" در ذات خودش نیازمند نوعی تعصبه و خب تعصب هم که دشمن درجه یک عقل و عقلانیته... و وطن پرستی رو نمیفهمم چون مفهوم وطن برام گنگه. آیا منظور از وطن خاکی هست که در مرزهای روی نقشه از بقیه ی خاکها جدا شده؟ اگر اینطوره آیا مرزهایی که با چهار تا جنگ و قرارداد سیاسی مشخص شدن و در آینده هم ممکنه با چهار تا جنگ یا قرارداد دیگه جابجا بشن ارزش پرستیدن دارن؟ مثلا اگه خرمشهر دست عراق میموند و الان قسمتی از خاک عراق شده بود الان دیگه اونجا وطن ما نبود؟ خرمشهری ها هموطن ما نبودن؟ همونطور که بحرین و افغانستان و آذربایجان و کلی جای دیگه که از ایران جدا شدن و الان حس وطن بهشون نداریم؟

باهات موافقم دوست داشتن همیشه بهتر از پرستش بوده و هست ...در رابطه با تقسیمات سیاسی هم ما الان مجبور به پذیرش توافقات هستیم وگرنه شخصا افغانستان و تاجیکستان رو وطن خودم میدونم

حمید سه‌شنبه 30 شهریور 1395 ساعت 22:45

مهمترین نکته اینه که بدونیم ریشه ی این حس چیه؟ اگه مثل نمونه هایی که از حیوانات گفتی غریزی باشه که هیچ... ولی اگه ساختگی باشه چی؟ فرمانراوایان کشورها برای حفظ منافع و قدرتشون نیاز به سربازهایی برای دفاع از مرزها دارن. سرباز مزدبگیر هم خرج داره هم تعصب نشون نمیده. چرا نباید این شک رو به دلمون راه بدیم که وطن پرستی مفهومی ساختگیه برای تبدیل ما آدمهای معمولی به سربازان رایگان و متعصب؟

اینجوری هم میشه نگاه کرد، اما من معتقدم بعضی چیزها جزو ذات بشر هستند مانند میهن پرستی

شیرین سه‌شنبه 30 شهریور 1395 ساعت 23:00 http://www.ladolcevia.blogsky.com

سلام
دست روی نقطه حساس و دردناک گذاشتید! من خودم را یتیم مام میهن می دانم. مام میهن خیلی سال پیش مرد و این زن بابای بی محبت و تنگ نظر را هیچ جور نمی شود به جای او گذاشت.
خوب گفتید ... هنوز هم ای ایران یادآور مهر مام میهن است و دلتنگی اش اشک به چشم می آورد.

سلام
امیدوارم بازهم مام وطن با فرزندانش آشتی کند و آغوش پر مهرش را برای فرزندانش باز کند تا این نامادری بساطش را جمع کند و برود پی کارش

رسوب چهارشنبه 31 شهریور 1395 ساعت 01:25

یه جا وسط متن نوشته بودین: "اما بر حسب تصادف و اتفاق متعلق به سرزمینی هستم که ..."
ولی من به اینکه رزق غیر اختیاری ما از مادیات و معنویات، بر حسب تصادف و اتفاق اینطور رقم خورده باشه اعتقاد ندارم. همون قدر که به تدبیر و عدل خدا اعتقاد دارم، همون قدر اعتقاد ندارم ما رو مثل یه مشت مهره پرت کرده باشه روی کره ی جغرافیا ( و صد البته نمودار زمان و تاریخ) که برید ببینم کجا میافتین هرکدومتون.
من عمیقا معتقدم تک تکمون رو بلند کرده، یه تاریخ شروع برامون انتخاب کرده، یه مکان آغاز رشد، یه خانواده که بستر رشد اند، ... الخ. و مثل یه بذر کاشتتمون توی یه نقطه روی این نمودار n بعدی.

نظر شما هم قابل احترام و متفاوت است و بایست نسبت به آن تامل کرد

مجید چهارشنبه 31 شهریور 1395 ساعت 12:39

درود
عباس جان ممنون بابت این متن .
و البته جمله ای هم چند روز پیش در فضای مجازی خوندم که جالب بود :
ما 2500 سال تمدن نداریم ... ما 2500 سال پیش متمدن بودیم !!
و این جمله ها عال هستند : سرود ملی مان سر زد از افق نیست ( چرا که این سرود حکومت است ) بلکه نوای ای ایران ای مرز پر گهر حالمان را دگرگون میکند...

درود مجید جان
این جمله ((ما 2500 سال تمدن نداریم ... ما 2500 سال پیش متمدن بودیم )) فوق العاده ست.

سعیده علیزاده یکشنبه 4 مهر 1395 ساعت 00:43

من با نظر اقای حمید موافقم
مفهوم وطن و وطن پرستی همیشه برام گنگ بوده.
من هیچ تعصبی به شهرم ندارم که هیچ
شهر همسرم رو بیشتر دوست دارم
همه چیزش رو
کلا به نظرم هرجا که خوب باشه رو دوست دارم
از ایران هم فقط به تمدن گذشته ش و شاعراش و دانشمنداش بخصوص فردوسی و شاهنامه واقعا افتخار میکنم.

انسانهای جهان وطن راحت تر زندگی میکنن، بنابراین خوش به حالتون

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد