زمانی بودی که هیچ چیز جزء خودت نداشتیم. حق بده امروز که همه چیز داریم اشک به چشمانمان بیاید وقتی دیگر نداریمت...
برای تمام روزهای کودکی ... به یاد تمام عکس برگردان ها، کیف و دفتر و
لیوان هایش... به خاطر تجربه صف عریض و طویل سینمایی اش... به پاس بازگشت
دوباره و چشاندن مزه خوب گذشته اش... به احترام روح بانو دنیا فنی زاده
سراپا می ایستم و همانقدر که شادم کرد، برایش شادی؛ همان میزان که آرامم
کرد، آرامش آرزو میکنم. راهت هموار بانو...
آخ آخ... روحش شاد! عجب آرامشی داشت واقعا دلم گرفت با شنیدن خبر درگذشتش... دیروز هم که جورج مایکل. امان از این دنیای بی اعتبار :(
آدمهایی که دیده نمی شوند ...
اما همیشه در خاطرها خواهند ماند .
خاطره شون گرامی.... سالهای زیادی دل همه رو شاد کرد.. حرکات عالی و صدا و متن... ماندگار و جاویدان شد در ذهن همه ایرانی ها....
روحش شاد.