هفتگ
هفتگ

هفتگ

بسم ا...


همیشه آدمهایی هستند که در هر مقطع از زمان دنبال یک کار میروند و در برهه بعدی آن کار را هرچند دوستش داشته باشند کنار میگذارند و کار دیگری را از سر میگیرند .

برعکس دسته دیگری که از اول بسم الله تا آخر دنیا یک کار مشخص را دنبال میکنند و اگر آسمان به زمین بیاید یا اصلا به درد آن کار نخورند باز هم کوتاه نمیایند .

نمیدانم شما جزو کدام دسته از آدمها هستید...اما من از دسته اول ام. از وقتی کتابخوان شدم همیشه نوشتن را دوست داشتم و مدام درحال نوشتن بودم. درکنکور، رتبه چهارده ادبیات نمایشی دانشگاه تهران  شدم اما به طرز غیر قابل توضیحی کارگردانی انیمیشن خواندم.

با اینهمه نوشتم و نوشتم تا چند سال پیش که دیگر همه هم و غم خودم را گذاشتم برای معلمی و پژوهش.

بگذریم.. که بی توفیق هم نبودم و چند عنوان و موفقیت ریز و درشت کسب کردم. به مرور انیمیشن را هم بوسیدم و بعد از شرکت در چند جشنواره داخلی و خارجی سپردمش به خاطرات .


چند وقت پیش از بنیاد فارابی تماس گرفتند و اطلاع دادند که نام من در کتاب زنان فیلمساز موفق برده شده، چیزی در من بیدار شد که توضیحش آسان نیست.

اما ....

نوشتن همیشه یک جایی یک گوشه ای از ذهن ناآرام من جا خوش کرده بود.

همیشه میدانستم که دوباره باید شروع کنم.

میدانستم ننوشتن مرگ دستی است که همیشه می نوشته است......

میدانستم و برای همین میخواستم روزی لحظه ای از جایی دوباره شروع کنم......

حالا، امروز، الان

بهانه ای که میجستم،

 انگار اینجاست... 

یا علی


نظرات 10 + ارسال نظر
حمید چهارشنبه 24 خرداد 1396 ساعت 20:54

به نظر من مهم نیست واسه چه کاری ساخته شدیم. مهم اینه که باهاش حال میکنیم یا نه

خوش آمدی

پریسا چهارشنبه 24 خرداد 1396 ساعت 21:11 http://parisabz.blogsky.com

من هم اولین بار که رفتم دانشگاه ادبیات نمایشی خوندم ولی الآن سر از جایی درآوردم که هرگز بهش فکر هم نمی کردم. خوشحالم که آمدید.

مجید چهارشنبه 24 خرداد 1396 ساعت 23:16

خوش آمدی ...
قلمت ماندگار

احسان چهارشنبه 24 خرداد 1396 ساعت 23:27 http://byte.blogsky.com

http://bayanmanavi.ir/post/3724

. پنج‌شنبه 25 خرداد 1396 ساعت 00:14

ورود یک "دل نویس" دیگر را به ساختمان هفتگ تبریک میگم

نسیم پنج‌شنبه 25 خرداد 1396 ساعت 01:03

خوشحالم که اومدید و مینویسید

بوف پنج‌شنبه 25 خرداد 1396 ساعت 07:50

سلام
هرچند شما خونه صاحب هستین و ما مخاطب، شما سواره و ما پیاده، مثل همه ساکنین بی دلیل و با دلیل که تصمیم گرفتن از فردا روزی ننویسن و لابد نیازی ندیدن بعضا به مخاطبین روزانه شون خبری بدن که چرا؟ انگار به این نوع برخورد که از رییس نه چندان محبوب اما اثرگذار دولت قبل به ارث مونده عادت کردیم.
لابد لازم نیست از ساکن این طبقه نمی دونم چندم اطلاعاتی داشته باشم که امروز هست و فردا ... پیش داوری نکنم.
امید سالم و محفوظ و ثایت قلم باشین

شمسی خانم شنبه 27 خرداد 1396 ساعت 13:11

خوش اومدید.
برقرار باشید و پایدار

آرش پیرزاده شنبه 27 خرداد 1396 ساعت 22:26

منتظریم

مهربان یکشنبه 28 خرداد 1396 ساعت 12:01

سلام
خوش اومدی

براتون آرزوی موفقیت می کنم.
و می خونمتون حتما حتما

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد