هفت خواهر سوترلند، با نامهای سارا، ویکتوریا، ایزابلا، گریس، نااومی، دورا و ماری، بین سالهای ۱۸۴۵ تا ۱۸۶۵ میلادی در مزرعهٔ کوچکی در یکی از روستاهای نیویورک ایالات متحدهٔ آمریکا به نام کامبریا و در خانوادهٔ فقیری به دنیا آمدند.
خواهران موهایی بلند و زیبا داشتند. دائماً موهای خود را با مادهای بدبو میشستند، موضوعی که در مدرسه برایشان دردسر درست کرده بود و باعث شده بود تا سایر دانشآموزان از آنها فراری باشند. با این حال هیچکس منکر زیبایی موهای آنها نبود.
پدر هفت خواهر، تصمیم میگیرد تا برای رهایی از فقر، از زیبایی موهای دخترانش سود ببرد. بعلاوه اینکه این هفت خواهر، توانایی نواختن و آواز خواندن هم داشتند و ترانه و افسانهها را به آواز میخواندند.پدر خانواده، آقای سوترلند، هفت خواهر را به کار در سیرک میگمارد و پس از مدت کوتاهی آنها به آوازهخوانان دورهگردی معروف تبدیل میشوند.شهرت هفت خواهر بتدریج در سطح ملی گسترش مییابد. روی جلد مجلات و روزنامههای بسیاری، تصاویر هفت خواهر با موهایی پرپشت و بلند نقش میبندد. پس از موفقیتهای بسیاری که شهرتی فراوان برای خانواده ی سوترلند به همراه میآورد، پدر به راهی تازه، برای کسب ثروت بیشتر روی آورد: «فروش محلولهای جادویی».
آقای سوترلند، این محلول جادویی را که ادعا میکرد نوعی تونیک تقویتکنندهٔ مو است و موهای دخترانش بخاطر استفاده از آن چنین رشد شگفتانگیزی داشته است را به هزاران نفر میفروشد و خانواده به ثروتی عظیم دست مییابد.خواهران سوترلند پس از مرگ پدرشان عمارتی بزرگ در مزرعهٔ محل زندگی خود ساختند. خانهای با ۱۴ اتاق، آب لوله کشی گرم و سرد، مبلمان وارداتی از اروپا، چلچراغها و همچنین آشپز و خدمه.پس از گذشت چندسال، خواهران به خوشگذرانی صرف روی آوردند، از سوی دیگر تمایل به داشتن موهای کوتاه و عدم استقبال از موهای بلند از سوی مردم، موجب شد تا خواهران بتدریج اموال خود را از دست دهند و درنهایت در فقر از دنیا بروند.خواهران سوترلند، اولین مدلهای دنیا بودند.