بازی روزگار و بازیهای ما ....

بازی روزگار و بازیهای ما ....

شاید با شروع عصر بازیهای رایانه ای و بدتر از آن ، ولگردیهای همیشگی در شبکه های اجتماعی مجازی ، بازیهای واقعی و گروهی کودکی و خانوادگی و دوستانه نیز کم کم به دیار خاطرات بپیوندند .

بازیهایی مثل هفت سنگ ، گرگم به هوا ، یه قل دو قل ، الک دولک ، بازیهای دسته جمعی با توپ در طبیعت و گردشگاه ها و ... و ... .

اما برخی بازی ها هم هست که هنوز دارند نفس می کشند ! بازیهایی که البته به اقتضای دوران مدرن ( ! ) نیاز به تحرک زیاد ندارند !

بازیهای روی کاغذ از این جمله اند . مثل : خط و نقطه . مثل اسم فامیل و ... .

حتما به یاد دارید بازی اسم فامیل را . بازی ای که در آن یک نفر یکی از حروف الفبا را می گفت و بعد همه باید به سرعت با آن حرف اسم های مورد نظر را می نوشتند . مثلا اسم دختر ، پسر ، فامیل ، شهر ، کشور ، رنگ ، خوراکی ، اشیاء و ... .  بعد ، با اعلام اولین نفری که همه ی اسمها را نوشته بود ، امتیاز دهی شروع می شد .  هر اسم بیست امتیاز و هر اسم تکراری ده امتیاز .

مثل هر بازی ای تقلب و جر زنی و کُری خوانی هم جای خود را داشت .

دیشب و در یک گروه تلگرامی از بچه های قدیمی دانشگاه ، به یاد این بازی دوران گذشته ، با حرف الف به کلنجار پرداختیم ! نتیجه :

یک نویسنده ( مرد ) : اصغر الهی .

یک هنرمند ( زن ) : الهه ( بهار غلامحسینی ) .

یک شهر : ابر کوه .

یک فاجعه : اعدام دسته جمعی زندانیان سیاسی .

یک ترانه : الهه ی ناز ( استاد بنان )

یک شیی : استکان .

یک کتاب : آدم زنده . ( ترجمه ی احمد محمود ) .

فکر می کنم بازی روزگار ما را به چه بازی ها که نکشاند ...

حالا به حرف ب هم باید فکر کنم !!