((با یک نگاه خسته و یک جور دلخوری))
با دلیل، بی دلیل، درست یا غلط، موجه یا غیر موجه، منطقی و پذیرفتنی یا غیر قابل قبول... در هر صورت آدم ها گاها دلخور میشوند، فارغ از علت صحیح یا نادرست بودنش، رفتار انسانها وقتی دلخور هستند رو میشه به دو بخش کلی تقسیم کرد مثلا بعضیا وقتی دلخور میشن سریع میگن و طرف یا اطرافیانشون متوجه دلخوری اون فرد میشن، بعضیا دلخوریشون رو با رفتارشون نشون میدن و اگه کسی نخواد خودش رو بزنه به کوچه علی چپ حتما متوجه میشه که اون آدم دلخور شده، بعضیا وقتی دلخور هستن داد و هوار راه میندازن دعوا میکنن شلوغ بازی درمیارن، بعضیا هم چونان تو سکوت فرو میرن و منفعلانه رفتار میکنن که کمتر کسی میتونه بفهمه چرا و از چی دلخور شدن... مثال زیاده اما بطور کلی اونهایی که ناراحتی و دلخوریشون رو نشون میدن راحتتر زندگی میکنن و کمتر دچار مشکلات روحی و روانی و ارتباطی میشن اما اون دسته از افرادی که بخاطر غرور، تربیت، نوع نگرش و نگاه و یا هر علت دیگری دلخوریشون رو بروز نمیدن و اصطلاحا تو خودشون میریزن. کم کم تغییراتشون آغازمیشه دایره روابطشون کوچیک و کوچیکتر میشه، کم حرف و گوشه گیر و منزوی میشن،خنده و شادی باهاشون قهر میکنه،بی توجه و کم حوصله میشن دیگه کمتر دوست داشته میشن و کم کم رو به فراموشی میرن، احساساتشون رو دائما انکار و پنهون میکنن، کسی هم نمیتونه بفهمه که دلشون از چی گرفته،بعضا هم به جاهایی میرسن که نباید و نشاید...
پی نوشت: سرماخوردگی در تمام ایام سال، نخ سوزن در پاییز خر است.
چقدر به موقع بود این متنتون.
خواهش میکنم
به نظر من اینایی که گفتی بیشتر علائم افسردگیه تا دلخوری. یا مثلا بی انگیزگی و دلزدگی از زندگی... این رو بعنوان یه پیشکسوت این عرصه ها عرض میکنم! و برای ماهایی که نه دکتر میریم، نه به نظر میرسه در آینده ی نزدیک یا دور زندگیمون تغییر خاصی کنه، تنها امید باقیمانده بالا پایین شدن هورمونهامون و خودبخود ردیف شدنشه!
دلخوری توی یک رابطه و سرانجامش رو گفتم، آره باهات موافقم دلخوری های زیاد و گفته نشده سرانجام به افسردگی میرسه، البته واضح و مبرهن است که علت افسردگی لزوما دلخوری نیست... برای امثال ماهم بالاخره یه روز خوب میاد
من از گروه آخر هستم و نمی گم. چون به نظر خودم خیلی آدم سازگاری هستم اما اگه از کسی دلخور بشم روابطم رو محدود میکنم فکر می کنم اگر بهش بگم هم باز فرقی نمیکنه از دیدگاه اون رفتار و گفتارش درست بوده و این اشکال منه که دلخور شدم. البته اینا رو تجربه کردم که میگم. خدا رو شکر دایره روابطم هم تا حالا که محدود نشده
پ.ن صد در صد صحیح است .
آرزوی بهبودی سریع براتون دارم
آدم هایی که بی دریغ و خالصانه برای اطرافیانشون همه جوره مایه میذارن وقتی دلخور میشن مثل شما رفتار میکنن، راجع به دایره روابط هم طنز تلخ تان دریافت شد.
نهایتا هم ممنون الان دیگه خوب شدم
آقا مخلصیم
همینحوری
سلامت باشید
من در کمال ادب و احترام مدتی تحمل میکم نمیبینم نمی فهمم نمیشنوم اما بعد با حفظ همون احترام ترکشون میکنم
این هم روشی است
درباره ی اینکه گفتی واسه ماها هم یه روز خوب میاد... راستش اینروزا مد اینه که میگن روز خوب نمیاد باید آدم خودش بسازدش، ولی من خیلی موافق نیستم. واسه ماها که خیلیامون مدتها به در و دیوار زدیم (و چه بسا بعضیامون هنوزم میزنیم) و روز خوب نیومده سه تا راه بیشتر نمونده.
اولین راه اینه که بیخیال بشیم و یه جا بشینیم تا نوبت رفتنمون برسه.
دومین راه اینه که ورای پیشبینی منطقی از آینده مون، به ماورا امید ببندیم. حالا یکی به لطف خدا، یکی به جواب کائنات به آدم خوبی بودنش، یکی به شانس که بالاخره در خونه اش رو میزنه و...
راه سوم هم اینه که نگاهمون رو عوض کنیم و از همین چیزایی که داریم لذت ببریم.
به نظر من بهترین راه همین سومیه. که البته رسیدن به این درجه از درویشی و خرسندی، رضایت، قناعت، زندگی در لحظه یا هراسم دیگه ای که داره هم کار آسونی نیست. خوش به سعادت اونایی که بهش رسیدن...
آره راه سوم خیلی خوبه ، خیلی دور خیلی نزدیک
چرا پرچم کنار اسممو هر دفعه یه جا میزنه!؟ یه بار مولداوی، یه بار روسیه. حداقل چهار تا کشور خوب بزنه آدم دلش واشه! چیه اینا
ظاهرا فهمیدن سرمایی هستی ، دارن سر به سرت میذارن
سلام
بهترین کاراینه
از این گوش بشنواز اون یکی درکن
سلام
والله همیشه دلخوری بابت حرف نیست، بلکه اکثر مواقع رفتار دیگران باعث دلخوری میشه