عید دیدنی
سال نو مبارک و آرزو های خوب برای تک تک شما
نوروز زیباست از هرزاویه یی که نگاه کنیم زیبای های غیر قابل انکاری داره، یکی از هزاران زیبایی ایام عید دیدو بازدید هست که میشه بیشمار از محاسنش گفت فقط یه چیزی رو لطفا گوشه ذهنمون داشته باشیم وقتی از قدیم تعریف میکنم مواظب باشیم تو ورطه اغراق نیفتیم اگه افتادیم غرق نشیم انصافا قدیم خوب بود و جذاب ولی مدینه فاضله که نبوده، اینکه موقع خاطره تعریف کردن تصور کنیم داریم انشاء می نویسیم با موضوع تعطیلات نوروز را چگونه گذرانده اید و قراره کاری کنیم فک همه ی همکلاسی هامون بچسبه زمین و شروع کنیم به تعریف خاطراتی که اصلا وجود نداشته یا اگه داشته به شدت کمرنگ تر از اون چیزی هست که داریم میگیم، یه لحظه فکر کنیم اگه اون بچه فامیل بعدا از باباش پرسید بابا شما عید کجا می رفتین و چیکار میکردین؟ تصور کن اون پدر اهل خالی بندی و اغراق نباشه، اصلا شاید شرایط مالی خوبی نداشتن شاید فامیل خلوت و تنکی داشتن و دائما در حال مهمون بازی نبودن، باید چی جواب بچه اش رو بده جز سرافکندگی و شرمساری و از همه بدتر یاد خاطراتی تلخ و گزنده براش زنده میشه.
بابا اصلا شما لاکچری بودین از ازل، یا توجاده چالوس مشغول جوج زدن بودین یا تو سواحل مرجانی کیش آفتاب میگرفتین یا مشغول کنده کاری روی سرتون های تخت جمشید بودین...
بگذریم نمی خواستم اولین پست سال نو اینجوری باشه اما دیشب دیدن پدری که همسن من بود و از سوال بچه اش خجالت کشید و خواست بحث رو عوض کنه تا کمتر یادش بیاد عید بچه گی هاش چه روزهای گند و نحسی بوده، باعث شد این چند خط رو بنویسم تا یادمون نره شادی دید وبازدید رو زهرمار کسی نکنیم.
یادم نیست کجا خوندم که(( اکثر انسانها گذشته رو بهتر از اونچه که بوده حال رو سخت تر از اونچه که هست و آینده رو بدتر از اونچه که میتونه باشه تصور میکنن))
اگه "گذر زمان" رو "مرگ زمان" در نظر بگیریم دقیقا همونکاری رو میکنه که مرگ با یاد آدمها میکنه. یه لایه‌ی خطاپوشی روی هرچیزی میاد و اغلب از خوبیاش یاد میشه
بله باهات موافقم
اون جمله‌ی آخر هم عالی بود. مخصوصا گذشته و آینده‌اش. واقعا نه گذشته انقدرا خوب بوده، نه آینده انقدرا بد خواهد بود
انسان همیشه از ناشناخته ها ترسیده و آینده هم بزرگترین ناشناخته است برای هر انسانی
اولین یکشنبه‌ای که مینویسی هم مبارک‌باد! : )
قربونت
سلام
عید و اولین یکشنبه شما با هفتگ هم مبارک
فکر کنم این فراموشی بدی های گذشته یک مکانیسم دفاعی ذهن است برای کم کردن بار تلخی های هستی هر آدمی. اما خوب با شما موافقم، این قضیه یک چیز است و اغراق چیز دیگر. از طرفی در عصر تمایل به نمایشی کردن هر چیزی زندگی می کنیم و ملت از فرط اصرار به نمایش دادن هر چیزی - واقعا هر چیزی! - حواسش نیست به ورطه ابلهانه بودن می رسد.
بنظرم آنقدر ها هم بد نیست آدم اگر بچه ای دارد برایش از تلخی ها و سختی های گذشته هم بگوید. نه در جمع البته، ولی خوب ... از یک سنی به بعد بچه ها باید کم کم واقعیت دنیا را درک کنند و بدانند سختی ها و تلخی ها و حسرت ها و نداشته ها و ... هم هستند و دنیا لوناپارک و کندی لند نیست.
سلام ممنون
بله با کلیت حرف های شما موافقم اما بچه ها دوست ندارند جلوی هم سن و سالانشون کم بیارن، من بچه ندارم ولی معتقدم تا اونجایی که میشه باید کاری کرد که به بچه ها خوش بگذره چون زندگی به وقتش روی سختش رو بهشون نشون میده و نیازی به تعجیل ما نیست
بعضیا به دنیا اومدن پز داشنه هاشون رو بدن حالا به هر صورت ممکن
امان از دست این بعضیا
تا حالا به این موضوع اینجوری نگاه نکرده بودم. اعتراف میکنم تا چند سال پیش برام خیلی مهم بود که تعطیلات نوروز رو کاملا "لاکچری" سپری کنم ولی حالا خندم میگیره... ممنون بابت پست خیلی خوبتون
به نظرم زندگی لوکس نه تنها چیز بدی نیست بلکه اتفاقا خیلی هم عالیه، اون که خوب نیست تفاخر و نمایش و اغراق هست...
ممنون از حضور مستمر شما و استفاده از نظراتتون
ببخشید فراموش کردم سال نو رو تبریک بگم. آرزو میکنم امسال برای همگی ما بهتر از هر سال باشه با کلی خبرهای خوب و آرامش و سلامتی و البته مهربانی مضاعف!
سال جدید برای شما مبارک و خجسته و فرخنده باشه
جمله آخرتون فوق العاده بود . دقیقا حال و روز من در ٩ ماه قبل بود که باعث شد بدترین تصمیم همه زندگی و عمرم رو بگیرم . نتیجه اش فاجعه ای شد که تا آخر عمر با منه ... برام لطفاً دعا کنید .
امیدوارم اتفاقهای خوبی پیش رویتان باشه انشاءالله