مردم
صادق هدایت تو کتاب حاجی آقا میگه ((گر ما مردم را از عقوبت آن دنیا نترسانیم و در این دنیا از سرنیزه و مشت و تو سری نترسانیم فردا کلاهمان پس معرکه است.
اگر عمله روزی ده ساعت جون می‌کنه و کار می‌کنه و به نون شب محتاجه و من انبار قالی‌ام تا طاق چیده شده، باید معتقد باشه که تقدیر همین بوده!
ولی فراموش نکنید که ظاهراً برای مردم باید اظهار همدردی و دلسوزی کرد چون امروز مد شده، اما در باطن باید پدرشان را در آورد!))
کی این حرف رو زده سال هزار و سیصدو بیست و چهار حدود هفتادو سه سال پیش، طنز ماجرا اینه که هنوز چرخ بر همون منوال میگرده تو این ملک
افسوس...
صد افسوس
به نظر من تقدیرگرایی گاهی علت مشقت مردمه، گاهی هم معلول مشقت مردم. زمون هدایت رو نمیدونم، ولی فکر میکنم تقدیرگرایی امروز از نوع دوم باشه. یعنی مردم چون در سختی هستن رو به سرنوشت‌باوری میارن تا کمی از رنجشون کاسته بشه
نظر جالب توجهی داری، اینجوری هم میشه نیگا کرد
تا ابله در جهان هست سفله در نمی ماند!!!
روحش شاد
متاسفانه عین حقیقته
همیشه برام جای سوال بود که هدایت و امثالش از زمانه جلوتر بودن یا ما مردم همیشه همان عقب ماندیم؟
به نظرم هر دو