دو دختره
چند روز پیش خونه عزیزی بودم که یه آشنای قدیمی رو دیدم حال و احوال کردیم پرسیدم خانومت بچه ات چطوره؟ گفت خوبن هم خانومم هم بچه هام گفتم مبارکه مگه مجدد بچه دار شدی گفت آره دومین بچه ام هم همین روزا میاد داشتم تبریکات معمول رو بهش میگفتم که با یه آه و افسوسی گفت دیدی منم دو دختره شدم...آره همین امروز تو کلان شهر تهران برای آدم ها مهم هست که جنسیت فرزند چی باشه و محل افسوس باشه و چقدر نارحت کننده ست که بعضیا بخاطر پسر دار شدن مجدد تولید مثل میکنن و تاسف میخورم برای اون کودکی که با همچین دلیلی بوجود میاد.
بله در زندگی کشاورزی و دامپروری سنتی فرزند پسر یک نیروی کار رایگان و پشتوانه ی محکمی در نزاع های محلی بود و بسیار دلایل دیگر که باعث میشد داشتن پسرمطلوب تر از داشتن دخترباشد،در زندگی شهری امروز این دلایل رنگ باخته اما هنوز اثرات فرهنگی این نگاه در ذهن مردم باقی مانده است قصدم نقد هیچ نگاه و نظری نیست فقط شنیدن این جمله برام جالب بود.
نکته لازم به ذکر اینه که من ازدواج نکردم و اگه روزی ازدواج کنم مهمترین شرط من اینه که بچه دار نشویم اما حالا اگه به هر دلیلی و شرایطی مجبور شدیم و قرارشد بچه دار شویم تمام تلاشم رو میکنم که فرزندم پسر باشه چون پسر خیلی دوست دارم اینو گفتم که اولا بگم خودم چقدر پسر دوست هستم و ژست اینکه بچه فقط سالم باشه رو نمیگیرم و دوست داشتن جنسیت خاص در کودک اصلا چیز بدی نیست ولی برای پسر دار شدن، بچه آوردن یه جوریه که...
اتفاقا فکر میکنم چیزایی مثل این خیلی زمان میبره که تغییر کنه. هزاران ساله که پسردار شدن به‌صرفه‌تر بوده و حالا کمتر از یک قرنه که این تفاوت کمرنگ شده. پسردوست بودن در عمق ناخوداگاه بشره و حتی اگه کاملا هم آگاه باشیم که تبعیض‌آمیز و غیرمنصفانه‌اس باز نمیتونیم ازش خلاص بشیم
مضاف بر اینکه همچنان پسرها پتانسیل بیشتری دارن برای پشتوانه و عصای دست بودن. چون متاسفانه هنوز هم فرصت کار و پیشرفت برای یه مرد بیشتر از یک زن هست
بله باهات موافقم زمان میبره، اما باید رو خودمون کار کنیم تا این نگرش رو تعدیل کنیم
چه جالب! دقیقا امروز داشتیم به این تفکر میخندیدیم. همکارم تعریف میکرد؛ دوستش دوتا دختر داره بهش گفتن چرا بچه نمیاری؟ گفته من که دوتا دارم بهش گفتن دختر که بچه حساب نمیشه :)))) ولی خداییش هیچی مثل دختر نیست باور کنید
بله این نگاه هنوز غالب هست، منم به برتری یه جنس خاص اعتقاد ندارم اما خب پسر دوست هستم
هنوز ازدواج نکردید؟ :|
خیر
سلام
خوبید؟
طاعات قبول
سلام ممنون
همچنین از شما هم قبول باشه...
چه عجب از این طرف ها
سلام
امیدوارم روزی اینجااز پسرتون بنویسید با غرورو افتخار!
دختر مونس و پاره ی دل است شیرین ترین و خواستنی ترین طعم زندگی اما دغدغه اش را تا آخرین سلول بنیادی ات که خاک نمیشه باید ببری!!! پسرها چون قویتر و مستقل ترند بارخاطر کمتری هستند ترجیحشون بیشتر به این خاطر است.
سلام ممنون
تو شرایط فعلی دردسر و نگرانی بابت هر دو جنس تقریبا یکسان هست اما اون نگاه سنتی هنوز پررنگ هست
اگه مسیح علیینژاد ازاین جا ردبشه براتون مینویسه نه به پسر
طرف چهار شازده پسر داره همه معتاد و بیکار میگه کاش خدا هفت تا دختر کور بهم میداد یکی از این پسرا نداشتم یکی میگه پسر درمسجدیه یکی میگه عصای پیریه ولی کسی که دختر نداره اجاقش کوره دختر
بازهم تکرار میکنم به هیچ عنوان به تفاوت خاصی بین دختر و پسر قائل نیستم. اما خب به هرحال پسر یه چیز دیگه ست
من دوتا پسر دارم و پسر دوست هم هستم
با این اوضاع کشور با هزار زور و زحمت یک زندگی برای خودمون ساخته نساخته باید به فکر سرمایه کار و بعد زندگی اونا هم باشیم چون تو فرهنگ ما مسئولیت زندگی رو دوش مرده
چرا باید منی که هنوز ۴۰ سالم نشده و دوست دارم سفرهای خارج برم، کلاسهای هنری برم و......... از خودم بزنم و برای بچه هام نگه دارم و اگر این کار رو نکنم باید سرگردانی و بیکاری و...اونا رو ببینم ؟نگید که بچه باید خودش جنم داشته باشه چون اینجا ایرانه
اولا که خدا براتون حفظشون کنه و سایه تان برسرشون مستدام ثانیا باهاتون موافقم چون اینجا دولت عهده دار مسئولیت های خودش نیست. ثالثا هر که طاووس خواهد جور هندوستان کشد.رابعا شدیدا معتقدم تو ایران خانواده نقش اصلی رو در زندگی فرد دارند و موفقیت یا عدم موفقیتش رو رقم میزنه البته همیشه استثنائاتی هم وجود داره
چه خوب که گفتید چه عجب از این طرفها
و بشدت ملتمس دعا برای یه حال خوووووب
حقیقتش تو سال جدید حال و روز خوشی ندارم
ولی این جملتون امید داد بهم
چرا دروغ بگم اصلا کامنت گذاشتم که ببینم حواستون هست که خواننده پرو پا قرص وبلاگتون نیست .
فکر نکنید خدای ناکرده کمبود دارم ها ولی بشدت موافق این جمله هستم که " دوست مجازی رو هر کار کنی و هر کاری واست بکنه بالاخره مجازیه"
انگار دلهامون هم تو فضای مجازی بیشتر مجازیه تا واقعی
بهرحال ارادتمندم
ایام به کام
امیدوارم هر چه سریعتر اوضاع جوری بشه که حال دلتون خوب باشه....
هرگز گمان بد بر شما نبرده و نخواهیم برد آذین السادات...
شخصا دوستان مجازی زیادی داشتم که به بهترین دوستان حقیقی ام تبدیل شده اند و تجربه موفقی بوده...
محتاجیم به دعا
چه دید جالبی دوستان دارن...
بالاخره پسر مستقل تره... محکم تره... با عرضه تره... با جنم تره!
انگار نه انگار که خودمون به این دید و باور تداوم می بخشیم... از بچگی به یه پسر میدون داده میشه، به همراه حس اعتماد به نفس و جرات و جسارت... و برای دختر برعکس عمل میشه، بهش حس ترس و بی اعتمادی و جنس دوم بودن داده میشه... خب انتظار دارید وقتی این بچه ها بزرگ میشن چه جوری بشن؟ دقیقا همون دست پرورده ی اعتقادات و اداب و تربیت و پرورش کهن خودمون میشن...
بله نگاه جنسیتی وجود و حضور پررنگی داره در تمام ارکان زندگیمون،با کلیت حرف شما موافقم اما بنا به دلایل مختلف تفاوت های ذاتی هم بین دو جنس وجود داره...
به نظر من هم تو این شرایط جامعه که هیچ چیزی درست نیست بچه دار شدن خودخواهیه محضه و ظلم به اون بچه.
من کار ثبت نسخه انجام میدم نسخه های روستایی زیادی واسم فرستاده میشه و خسته شدم از ثبت این حجم از اسامی خانم بس، خانم تمام و قزبس و... فکر میکردم نسل کسایی که این اسامی رو میذارن یا طفلک هایی این اسم ها را دارن منقرض شده ولی...
فکر کردن به این تبعیض تمام نشدنی قلب آدم رو به دردمیاره
باهات کاملا موافقم تولید مثل ظلم بزرگی هست