در جستجوی مونیکا بلوچی (1)

 دستش را گذاشته بود روی زنگ و ول نمی کرد . یک متر از جایم پریدم و نفهمیدم چطور خودم را به در آپارتمان رساندم . انقدر هول شده بودم که یادم رفت لباس مناسبی تنم نیست . همسایه طبقه دوم خانم مهربان پشت در بود . صورتش مثل انار از عصبانیت برافروخته بود و داشت نفس نفس می زد . پایین تنه ام را پشت در مخفی کردم و با لبخندی هیستریک گفتم : سلام علیکم .

جواب سلام نداده پرسید : این چه وضعیه آقای اسحاقی ؟

پسر تپلش مانی را مثل بقچه بغل کرده بود و پسرک در حالیکه آب از لب و لوچه اش آویزان بود لبخند شیطنت آمیزی می زد . بلافاصله قبل از اینکه بخواهد جمله اش را شروع کند گفتم : به خدا صد بار زنگ زدم بهشون .قراره فردا بیان درستش کنن . باور کنید تقصیر من نیست . مقصر این طبقه بالایی ها هستن که مدام جعبه میوه با آسانسور بالا و پایین میکنن . خب آسانسور ظرفیتش مشخصه . خراب میشه دیگه . شما که طبقه دوم هستید . پس ما چی بگیم که باید هر روز این همه پله رو بالا پایین کنیم ؟

با عصبانیت گفت : آقای اسحاقی ! کی با آسانسور کار داشت . میشه بگید این چیه ؟

و بعد یک تکه کاغذ سفید چوب پنبه مانند خیس و لزج را گذاشت کف دستم .

نگاهی به محتویات کف دستم انداختم و گفتم . والا نمیدونم .

گفت : ته سیگار . میدونید از کجا پیداش کردم ؟

گفتم : از راه پله لابد .

گفت : نه خیر . یعنی بله . این ته سیگار توی راه پله بود ولی من از تو دهن بچه درش آوردم .

با اکراه ته سیگار خیس مچاله شده را تحویلش دادم و گفتم : من که مقصر نیستم خانوم

ته سیگار را انداخت زمین و همانطور که با عصبانیت از پله ها پایین می رفت فریاد زد : فردا باید جلسه بگذاریم . باید مشخص بشه کدوم آدم بی فرهنگی ته سیگارش رو انداخته تو راه پله .

****

در پارکینگ باز شد و پیرزاده با عجله وارد و از ماشینش پیاده شد و از جمع به خاطر تاخیر عذرخواهی کرد .

دوستان ! همه ما اینجا جمع شدیم برای اینکه به وضعیت نظافت راه پله ها رسیدگی بشه . البته از نظر من مشکل حادی وجود نداره . به درخواست خانوم ....

که خانوم طبقه دوم یکهو پرید وسط حرفم و گفت : یعنی چی مشکل حادی نیست ؟ حتما باید بچه طفل معصوم من خفه می شد تا وضعیت حاد بشه ؟ من می خوام بدونم پس ما واسه چی ماهی 70 تومن شارژ ساختمون میدیم ؟

لامپ ها که یکی در میون سوخته . آسانسور هم دو هفته است که خرابه . اینم از وضع راه پله . من می خوام بدونم این پول شارژ پس واسه چیه ؟

سعی کردم با خونسردی توضیح بدهم که مشکل آسانسور همین امروز حل می شود و پیرزاده هم تایید کرد که هزینه تعمیر آسانسور را خودش تنهایی پرداخت خواهد نمود. در مورد لامپ ها هم گفتم که من اطلاع نداشتم که سوخته اند و در اسرع وقت عوضشان می کنم . بعد هم رو به جمع گفتم : انصافا وضع نظافت راه پله ها بد نیست .هر هفته دوشنبه ها خانوم معتمدی میاد و بنده خدا از او بالا تا پایین پله ها رو با آب و کف میشوره . هر دو ماه یکبار هم که با وایتکس میشوره . و بعد رو به خانوم طبقه دوم گفتم : همین ماه پیش شما خودتون شکایت نکردید که بوی وایتکس حالتون رو داره به هم میزنه ؟ پس کم کاری از طرف بنده نبوده . ما اینجا جمع شدیم تا بفهمیم چه کسی این ته سیگار را انداخته توی راه پله .

پیرزاده و آقا مسعود همزمان شانه بالا انداختند و نگاه ها همه زوم شد روی باقرلو .

باقرلو نگاهی متعجب به بقیه انداخت و پرسید : چرا اینطوری نگاه می کنید ؟ مگه من فقط تو این ساختمون سیگار می کشم ؟

جعفری نژاد ته سیگار مچاله که دیگر خشک شده بود را از دست من گرفت و شروع کرد به برانداز کردن . مثلا می خواست ادای شرلوک هولمز را در بیاورد ولی قیافه اش بیشتر شبیه کاراگاه گجت شده بود . بعد هم اینطور افاضات کرد که : حیف که کاغذش از بین رفته وگرنه از مارک سیگار می شد فهمید کی اینکار رو کرده .

باقرلو با عصبانیت پاکت سیگارش را از جیب بغل پالتوی قهوه ای رنگش بیرون کشید و گفت : آقا ! تعارف که نداریم . این سیگار بنده است : اسی مشکی . لاغر مردنی . و ته سیگار نیمه جویده را از جعفری نژاد گرفت و به جمع نشان داد و گفت : فیلتر اسی مشکی رو صد بار هم بجویی بازم این شکلی نمیشه . شما خودت سیگارتو رو کن جمع ببینن .

گفتم آقای باقرلو یعنی من انقدر بی شعورم که ته سیگارم رو بندازم تو راه پله ؟ من اصلا تو راه پله سیگار دستم نمی گیرم .

باقرلو گفت : پس لابد من بیشعورم ؟

گفتم : نه بیشعور نیستید . ولی من بارها دیدم که موقع بالا و پایین رفتن از پله ها سیگار دستتون هست . بعضی وقتها هم آسانسور بوی سیگار میده .

آقا مسعود گفت : صلوات بفرستید دوستان . زشته به خدا . خدا رو شکر همه ساکنان اینجا با فرهنگ هستن . اصلا از کجا معلوم که کار ساکنان ساختمون باشه ؟ شاید مهمونی فامیلی کسی اینکار رو کرده .

گفتم : خدا رو شکر ما همه فک و فامیلمون هم با شعور هستن .

باقرلو گفت : لابد فامیل های ما بیشعورن ؟

گفتم : آقای باقرلو ! شما اهل کمالاتی . چرا من هرچی میگم به خودت می گیری ؟من کی گفتم که اون آدم بی فرهنگ فامیل شما بوده ؟

*****************

جلسه بدون رسیدن به هیچ نتیجه ای به اتمام رسید و خانم طبقه دوم با عصبانیت پارکینگ را ترک کرد . با پا درمیانی جعفری نژاد ، من و باقرلو روی همدیگر را بوسیدیم و مشاجره لفظی ما ختم به خیر شد . ظاهرا پرونده  ته سیگار مچاله شده توی راه پله مختومه شده بود اما درست چند روز بعد خانم طبقه دوم دوباره با عصبانیت بیشتر دستش را گذاشت روی زنگ واحد ما . اینبار قبل از اینکه مانی ته سیگار را بجود و مدارک را امحاء کند پیدایش کرده بود .

یک ته سیگار مارلبرو فیلتر پلاس که آثار رژ لب قرمز رنگی روی آن دیده می شد ...

+ قبول دارم که نوشتن یک داستان دنباله دار وقتی قرار است قسمت دوم آن را یک هفته بعد بخوانید ریسک بزرگی است . شاید خوشتان نیاید شاید هم مورد توجه قرار بگیرد . به هر حال تجربه جالبی باید باشد . مخصوصا وقتی خود بنده هم هنوز خبر ندارم که این ته سیگار از کجا آمده و این زن اسرار آمیز کیست ؟