برو بابا حال نداری

خب،بالاخره من گند زدم.از همان هفته ی دوم سوم غر داشتم.هی همش فکر می کردم بالاخره یک نفر نظم را به هم می زند.یک نفر بی حوصله می شود،بی حال می شود بی دماغ می شود اما لامصب ها همه نوشتند.خوب هم نوشتند،من هی غر زدم که یعنی چی مگر محکمات قرآن است خب بزنید زیر میز دیگر .اما نشد. باز هم من.من همیشه به هر نظم و قانونی اعتراض داشته ام،کافیست یک نفر بگوید باید.بگوید قانون.بگوید طبق قائده(قاعده؟)من شاخک هام تکان می خورد.من ناخودآگاهم پی راه های در رو می گردد،می رود دمبال به هم زدن قانون،یک نفر می گفت آنارشیست،تعریفش را نمی دانم،یکی دو تا چیز در موردش خواندم و بدم نیامد از این برچسب.یک رییسی داشتم وقتی می خواست یک کار یک هفته ایی را فردا صبح تحویل بگیرد به من می سپرد..می گفت این راهش را پیدا می کند .این کلک می زند .این!فقط این!

امروز هم شد.جمعه یادم افتاد شنبه نوبتم است.امروز دیر یادم افتاد باید بنویسم.بعد بین نوشتن و ورزش دومی را انتخاب کردم. بعد دوستانمان امدند تا نیمه شب .بعد محسن در اینستاگرام بهم فحش داد.بعد من الان اینجام.دیدم وقت نیست ان چیزهایی که دلم می خواست را بنویسم.گفتم بیایم اخلاق حرفه ایی را رعایت کنم و معذرت خواهی کنم که حرفی برای گفتن ندارم و بی نظمی کردم.اما غریبه نیستید ته ته دلم خوشحال است که این نظم را به هم زدم.چکارشان کنم.خودشان می دانند من چقدر لمسی هستم. چقدر ماساژ دوست دارم.آنجا من را پیچ دادند .دلم خنک شد نظم ساختمان فضاییشان را به هم زدم و توی یک شنبه ی این مرتیکه ریقو آپ کردم.