المپیک !

نوشته ای از آقای محمد علی محمدپور :

.

عروسی که دعوت باشیم معمولا ملیحه از 48 ساعت قبل به اردوی آمادگی می‌رود. البته این برای عروسی‌های دور و بی‌ربط و درجه سه و چهار و بالاتر صدق می‌کند و گرنه که برای عروسی فامیلان درجه یک و دو، این بازه‌ی زمانی به یک هفته و بیشتر هم می‌رسد. درست برعکس من.

برنامه‌ی زمانی آمادگی من و ملیحه مثلا از صبح روز موعود عروسی به شکل زیر تعریف می‌شود. قابل ذکر است که عموما روز قبلش برنامه به همین شکل است منتهی آن یکی به مثابه بازی تدارکاتی برای روز موعود است. و ضمنا بنده از ذکر ماوقع خرید لباس روزهای قبل هم درمی‌گذرم!

ملیحه- 6 تا 8 صبح: حمام / 8 تا 10: آرایشگاه / 10 تا 12: انتخاب لباس از بین لباس‌ها و چک کردن اینکه تا حالا جایی دیده شده یا نه و چک کردن با سایر مدعوین! / 12 تا 14: پروف لباس / 14 تا 16: اِ... این طرح دکمه‌ی روی آستین به طرح روی گل کفشم نمیاد! / 16 تا 18 تعویض دوباره لباس / 18 تا 20: خانم جلوی آینه، من: دیر شد دیگه ملیحه! / 20 تا 22: الان اومدم دیگه اَه! / 22:00 بریم دیگه! / در این لحظه بنده ظرف 10 ثانیه فِرت شلوار را بالا می‌کشم. بعد 10 ثانیه بحث می‌کنیم چرا کت و شلوار منو ندادی خشکشویی ملیحه! ملیحه: خوبه که بپوش بابا! بعد 10 ثانیه هم طول می‌کشد من بپوشمش و برویم. دیر هم می‌رسیم عموما!

می‌دانید مَثَل عروسی رفتن ملیحه به نظرم مثل حضور در المپیک می‌ماند که شخصی دو سال برای المپیک آماده می‌شود و می‌رود المپیک مثلا 5 دقیقه مبارزه می کند و اوت می‌شود و برمی‌گردد. با کسی که می‌رود بعد از دوسال تمرین سه تا تیر درمی‌کند و اوت می‌شود و برمی‌گردد. من هم که تمرینی نکرده‌ام پنج دقیقه مبارزه می‌کنم و برمی‌گردم. هیچی به هیچی! ملیحه از هیچ‌چیز عروسی راضی به نظر نمی‌رسد. بعد برمی‌گردیم از عروسی، کل پروسه به طور عکس تکرار می‌شود. بنده هم می‌کشم پایین و می‌روم می‌خوابم...