افتخار میکنم پس هستم
به ماه تولدم افتخار میکنم ... هیچ وقت با یه ... بد صحبت نکن، همه خوبها یا متولد... یا دوست دارن متولد... باشن ... یه ... ماهی همیشه برنده ست...
من به سال تولدم افتخار میکنم... متولدین سال اژدها اینجورین،متولدین سال ببر اونجوری ... من که متولد سال ... خیلی متفاوت و خاصم...
من به گذشته کشورم افتخار میکنم ... وقتی اجداد من بهترین شیوه حکومت و رفاه اجتماعی رو داشتن بقیه مردم دنیا در وحشی گری و جهل دست و پا میزدند ...
من به آداب و رسوم محل زندگی و قومیت ام افتخار میکنم...
من به داشتن چهارشنبه سوری و شب یلدا افتخار میکنم...
من به ادبیات سرشار و غنی گذشته کشورم افتخار میکنم...
من به مذهب و قهرمانان مذهبی خود افتخار میکنم...
من به مفاخر و دانشمندان باستانی کشورم افتخار میکنم...
من به موسیقی سنتی افتخار میکنم...
من به معماری و دکوراسیون خودمان افتخار میکنم...
من به صنایع دستی و مناطق گردشگری کشورم افتخار میکنم...
من به صادرات و منابع زمینی و زیر زمینی کشورم افتخار میکنم...
من به غذا ها و میوه های کشور چهارفصلم افتخار میکنم...
من به اینکه برترین دانشمندان مهمترین مراکز استراتژیک دنیا زاده کشورم هستند افتخار میکنم...
من به.. من به... من به...
این لیست رو میشه حالا حالاها ادامه داد. هر چند سر هر کدوم از بندهاش کلی حرف هست اما به فرض صحیح و بدون بحث بودن تمام این گذاره ها یک سئوال ساده پیش میاد کدوم از این مسائل که عنوان شده مربوط به منه و اصولا آیا این ها اکتسابی هستن؟ یا اینکه تماما انتسابی اند؟
...................................................................
اگر جور دیگری تربیت شده بودیم و طوری آموزش دیده بودیم که به دستاوردهای شخصی خودمون یعنی اون چیزهایی که ماحصل تلاش خودمون هست افتخار کنیم شاید،شاید کمی اوضاع بهتری داشتیم...
..................................
پی نوشت: رمضان مبارک
کاملا با نوشته ات موافقم فقط یه سوالی برام پیش اومده که مثل خوره روحم رو آهسته در انزوا میخوریه و میتراشیه! با این پست قشنگی که نوشتی اونوقت نظرت درباره ی نژادپرستی چیه!؟ نژاد جزو دستاوردهای شخصی خودمون حساب میشه!؟ نژاد ماحصل تلاش خودمونه آیا!؟
قطعا نژاد پرستی هم جزو انتسابی هاست و جایی برای افتخار نداره، هر چند خودم هم به خیلی از این مواردی که نام بردم قبلا افتخار کرده و الانم میکنم که نشون میده تو چهل سالگی هنوز احساساتم بر اندیشه ام تفوق داره... ضمنا از محسنات داشتن دوستان جانی (عزیز) اینه که سر بزنگاه پته آدم رو میریزن رو آب...
:
من به خودم، خانوادم و سال تولدم به واقع افتخار میکنم. این "خودم" کاملا دستاورد شخصی محسوب میشه و ماحصل تجربه های گرون قیمتی است، پس واقعا قابل افتخار هست!
نظر شما هم قابل احترام است
اگر مایل بودید عنوان پست را ویرایش بفرمایید، حرف "ت" از قلم افتاده است
ممنون از دقت نظرتون ، اصلاح شد
اون مواردی که مربوط به ماه تولد نوشتید,خاص بودن و متفاوت بودن و فلان چه ارتباطی با بقیه بند ها داره ?
ربط دادن خصوصیات اخلاقی به ماه و سال تولد از نظر خرافه پرستی و دست آویزی به موضوعات غیرعلمی می تونه بررسی بشه
ولی بجز همون جمله ''به ماه تولدم افتخار می کنم'' دیگه ربطی با موضوع مورد بحث نداره
فخر و افتخار مربوط به هر آن چیزی هست که باعث آبرو و سربلندی و مایه نازیدنه
البته که افتخار به مواردی که انتسابی هستن بسیار باارزش و بامفهوم واقعی خودشه
و من هم با نوشته شما موافقم
اما تا جاییکه این احساس افتخار با احساسات ملی و میهن دوستی همراهه مثلا درمورد ورزشکارا و هنرمندا و دانشمندا به اونایی که احساس افتخار می کنن حق می دم
نتیجه گیری آخر پست رو هم خودم به این شکل معتقدم که اگر به مسائل واقعی افتخار کنیم درجهت همونها هم حرکت می کنیم و وضعمون هم بهتر می شه
ضمن احترام به نظر شما،معتقدم این شیوه تفکر و نگرش حاصل آموزش غلطی ست که تمام ما را در بر گرفته و از کودکی با آن آموخته شده ایم به نحوی که حتی من هم به خیلی از موارد افتخار کرده ام هرچند باور داشته انتسابی اند و عموما در نوع نگاه و نگرش اکثریت ما که خودم را نیز جزو این اکثریت می دانم احساسات غلبه دارد...
بجای اکتسابی نوشتم انتسابی ببخشید
در واقع حرفت اینه که هرکدوم از اون موارد بالا رو هرکسی در هر شرایطی میتونه داشته باشه و چون تلاشی براش صورت نگرفته جایی برای افتخار کردن باقی نمیمونه. من این حرف رو کاملا قبول دارم. همونطور که قبول دارم آدمها رو برای ظاهر و اصالتشون نباید تحقیر کرد و یا برعکس محترم شمردشون. اگر قراره افتخاری وجود داشته باشه باید نتیجه تلاش خودم باشه، نه شرایطی که خودم دخالتی توشون ندارم
آورین آورین به نکته صحیحی اشاره کردی امور انتسابی کلا نه جایی برای افتخار دارن نه تحقیر و خجالت کشیدن، هرچند که عموما و متاسفانه این جوری نیست
خیلی وقتا هم با این کوله بار افتخاراتمون می رسیم یه جایی که می بینیم هیچی از خودمون نداریم..
یأسِ اون لحظه نابود می کنه آدمو..
+رمضان مبارک
برای کنکوری ها هم دعا کنیم