((خانوم برسونمت))

چند شب پیش حوالی ساعت نه ونیم  شب سمت امیر آباد در حرکت بودم دو تا از مسافرها پیاده شدند فقط پسر جوان با هیکلی درشت و ورزشکاری که صندلی جلو نشسته بود باقی ماند که میخواست دم کوی دانشگاه پیاده شود، وقتی مسافر ها پیاده شدند خانومی حدودا پنجاه وچندساله که چند متری جلوتر ایستاده بود دست بلند کرد جلوی پایش ایستادم اون جوان و منو برانداز کرد و گفت نه! حرکت کردم چند لحظه بعد جوان دانشجو گفت آقا یه سوالی اولا تواین ساعت این خیابون اونقدر شلوغ هست و پرترافیک که به هیچ وجه نمیشه کسی رو مورد آزار و اذیت قرار داد دوما کاملا مشخصه شما مسافرکش هستین و اون خانوم دید که دو خانوم قبلی پیاده شدند و کرایه دادند سوما شما چهره بسیار مهربون و قابل اعتمادی دارید چهارما تا حالا نشنیدم تو امیر آباد کسی توسط اتومبیل های عبوری مورد آزار و اذیت قرار گرفته باشه چون بنا به دلایل سیاسی  این منطقه ضریب امنیتی خیلی بالایی به لحاظ حضور محسوس و نامحسوس نیروهای انتظامی و امنیتی داره...حالا سوالم اینه حتی اگر چهار تا موردی رو که گفتم برعکس بود یعنی الان تو خیابون خلوتی بودیم که پرنده پر نمیزد و اصلا هم معلوم و مشخص نبود شما مسافرکش هستید و چهره اراذل رو داشتید ( عذر میخوام که اینو میگم) و نهایتا این منطقه هم مکان ناامنی محسوب میشد حالا اگه تمام این چهار موردی که گفتم حتی اگه درست بود سوالم اینه آیا اصولا این خانوم کیس آزار و اذیت و تجاوز محسوب میشد؟  سوال سختی بود جواب دادم با توجه به اندام و چهره این خانوم نه، چون بعید میدونم تو کسی انگیزه جنسی ایجاد کنه... اما نکته اینجاست که ایشون شاید تجربه تلخی داشته و با پیش زمینه ذهنی منفی با ما روبرو شده، شاید گزینه های دیگه یی جز اونچه شما گفتید داشته، جوان دانشجو گفت شاید شما درست بگید اما ایشون حق نداشت به ما توهین کنه و جوری رفتار کنه که انگار ما قصد بدی داریم ادامه داد اصولا زنان تو جوامع سنتی به دلیل محدودیت های جنسی و توجه اغراق آمیز مردان خودشون رو فی نفسه و فقط به دلیل مونث بودن چیز مهم و با ارزشی میدونن فارغ از همه ی داشته ها و نداشته هاشون یعنی فقط به صرف زن بودنشون حس میکنن مهم و ارزشمند هستن نه به دلیل انسان بودن یا شغل یا سواد یا وضعیت اقتصادیشون.

گفتم با کلیت حرفت موافقم اما هنوز به اون خانوم حق میدم که به هر دلیلی دلش نخواست سوار این ماشین بشه گفت منم از این ناراحت نیستم بلکه نگاه منفی و توهین آمیزش اذیتم میکنه... کمی راجع به فیمنیسم و شرایط زنان تو ایران امروز حرف زدیم کمی نرم تر و آرومتر شده بود اما هنوزم دلخور بود از چیزی که حس میکرد براش توهین آمیز بوده، میگفت دختران نسل امروز کمتر به این آسیب دچارند باهاش موافق بودم دختران امروز بیشتر جنبه عملی برابری جنسیتی رو دنبال میکنن، هرچند نه زنان نسل قبل همگی اونگونه بودند و نه دختران نسل امروز همگی اینسان هستند، حرفام رو پذیرفت دم کوی دانشگاه با لبخند رضایت پیاده شد دانشجوی علوم سیاسی بود براش آرزوی موفقیت کردم.

قبلا هم گفتم بازهم میگم به نظر من متولدین دهه هفتاد و هشتاد علی رغم تمام کم و کاستی هایی که دارند حس مطالبه گری و نگاه نقادانه نسبت به همه مسایل اجتماعی دارند و کمتر مثل نسل ما که به راحتی سر تسلیم فرود میاوردیم در برابر شرایط وسنن جامعه، خیلی بیشتر چون و چرا میکنن و من به این نسل جهت ساختن فردای بهتر امیدوارم البته این موضوع دلایل اجتماعی و فرهنگی، اقتصادی و سیاسی داره که اگه عمری باقی بود و فرصت شد انشاالله یه پست هم راجع به اون مینویسم.

پی نوشت: عذر تقصیر بابت تاخیر در به روز رسانی. میدونم باورش سخته ولی   از صبح به اینترنت دسترسی  نداشتم تاهمین چند لحظه پیش...