آغاز دوباره

میهمان این جمعه هفتگ ، محبوب عزیز است . نویسنده وبلاگ رقص کولی :

همین چند روز پیش بود. ترسیده بودم. شک کرده بودم به اینکه دعوت کردنت کار درستیه یا نه؟

با خودم فکر می کردم که هنوز هیچ کار مهمی برای خودم انجام ندادم. نه شهرتی دارم نه پولی. نه هنری دارم و نه تخصصی. نه دکترا دارم و نه حتی فوق لیسانس. همیشه دنبال یه فرصتی بودم که برای خودم وقت بذارم. برم دنبال علایقم، بیشتر کتاب بخونم، بیشتر ورزش کنم، بیشتر سفر کنم و ... اما همیشه وقت نشده. حالا به این فکر می کردم که اگه تو بیای شاید دیگه هرگز وقت نشه. شاید با اومدنت همون موقع محبوب تموم بشه. به این فکر می کردم که یه مسافرت توپ دو نفره با وحید نرفتم. ترسیده بودم که با اومدنت از وحید  دور بشم و هزار تا ترس دیگه...

نمی دونستم درست همون زمانی که ترسیده بودم، همون موقعی که شک کرده بودم، تو داشتی تلاش می کردی که یه گوشه ای از وجود من رو محکم بچسبی و من بشم تموم پناهت.

حالا که می دونم هستی بهت قول می دم که اگه پولدار، مشهور، عالم و متخصص نیستم اما یه دل پر از عشق و مهر دارم که حاضرم همه رو یه جا نثارت کنم. قول می دم هواتو داشته باشم، تکیه گاهت باشم، برات بشم بهترین مامان دنیا و کاری کنم که به من افتخار کنی.

الان که توی وجودم جوونه زدی می دونم که قرار نیست تموم بشم.

قراره با تو دوباره بخندم،

گریه کنم،

حرف بزنم،

راه برم،

بدوم،

بازی کنم،

بچگی کنم،

دوباره برم کلاس اول،

درس بخونم،

برم دانشگاه،

دوست بدارم،

عاشق بشم

و هر روز چیزهای تازه و نو تجربه کنم.

من با تو شروع می شم.

تو آغاز دوباره و زندگی دوباره منی.

دوستت دارم جوونه ی کوچولوی وجودم.

خوش اومدی...