پیشاپیش برای همه پدرها
شنبه روز پدر است... که البته به گمانم مراسم مخصوصش که شامل ماچ و بوسه و هدیه دادن است به احتمال زیاد جمعه شب برگزار می شود. به هر حال دیدم نه جمعه روز هفتگ نویسی من است و نه شنبه، گفتم چند روزی جلوتر بیایم و تبریک بگویم ... به پدرهای قدیمی و جدیدی ...! چه آنها که هنوز اسم بچه در صفحه دوم شناسنامه شان هنوز جوهرش پررنگ است و چه آنها که دیگر پیر شده اند و اصلا نمی دانند شناسنامه شان دقیقا کجاست....
روز پدر پیشاپیش مبارک.... هم روز پدرهای خمیده که تابستان و زمستان پیرهن آستین بلند و جلیقه ی گرم می پوشند و هم روز پدرهای خوش تیپ که هنوز جین و تیم پا می کنند... پدرهای بازنشسته که ساعت ها با باغچه کوچک خانه شان ور می روند تا زمان بگذرد یا پدرهایی که آنقدر کار می کنند که نمی فهمند کی بهار شد و کی باغچه گل داد..... همان ها که صبح زود خیلی آرام آماده می شوند و آرام تر از در خارج می شوند تا کسی را بیدار نکنند...
روز پدرهای مسن خوش تیپ که با وسواس خاصی کفش هایشان را واکس می زنند مبارک... و مبارک تر روز پدرهایی که فقط یک دست کت و شلوار ساده ی طوسی دارند و هرجا هر خبری باشد همان را می پوشند و خرید لباس برای خودشان هیچ کجای اولویت هایشان نیست ....
روز پدرهای اخموووو.... پدرهای بی اعصاب .... پدرهای تودار.... پیشاپیش مبارک! همان دسته که یک گوشه می نشینند و زیر چشمی از شیرین کاری های نوه شان لذت می برند و اگر کسی بچه را دعوا کند از پشت روزنامه با صدایی پرجذبه تذکر می دهند: کاریش نداشته باش بچه رو ... که همین یک جمله شان برابر است با ساعت ها نوه روی کول گذاشتن و دور خونه پیتیکو پیتیکو کردن ....
روز پدر مبارک... روز پدرهایی که سوپری دارند و برای پسرشون یه حساب دفتری باز کردن ولی خوب می دونن اون حساب هیچ وقت قرار نیست تسویه بشه ... یا پدرهایی که رییس و پشت میز نشینند و بچه هاشون رو پیش همکارا و زیر دستاشون الکی گنده می کنند ولی ته دلشون می دونن که هیچ پخی نیستن و هیچ پخی هم نمی شن....
روز پدرهای دپرس .... پدرهای گرفتار .... پیشاپیش مبارک! پدرهایی که یک عالمه فیش های گاز و برق پرداخت نشده ته جیبشان مانده و مهلت پرداختشان هم گذشته .... پدرهایی که چندرغاز آخر حسابشون رو ندیده گرفتن تا چند روز دیگه که عروسی دخترشونه برن از باجه پول نو بگیرن و جلوی فیلمبردار بریزن سر داماد .... همونا که تا آخرین نفر مهمونا جلوی در می ایستن و خوش آمد می گن و آخر شب با پادرد در اتاق دخترشونو باز می کنن و برای جای خالی از اون به بعدش توی خونه چند لحظه ای بغض می کنن ....
پدرهای تنها.... که پدرند ولی بچه ای پیششان نیست .... نهایت هدیه ی جمعه شبشان می شود یک اس ام اس یا یک کارت پستال اینترنتی از کیلومترها آن طرف تر.... همان ها که همیشه فکر می کنن خوب پدری نکرده اند!
پدرهای بیمار... پدرهای رفته ....
روز همشون مبارک !
اگر پدری داری که توی دسته بندی های من نبود، قشنگ می شود که تو برایم بنویسی ازش، شروع کن با "پدرهایی که ... "
اگر دوست داشتی البته... مواظب خودتون باشید.
