شادی های نخواستنی
یکشنبه وقتی خبر فوت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی منتشر شد واکنشهای بسیار متفاوتی را در پی داشت اعم از مخالف و موافق، وهر کسی به فراخور برداشت، اندیشه و سوادی که داشت مطلبی میگفت و می نوشت بعضی ها غمگین بودن برخی بی تفاوت عده ای شاد، ولی اکثرا در بهت و حیرت بخاطر ناگهانی بودن این اتفاق... اینکه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی که بود چه کرد مد نظرم نیست بلکه اتفاقی که یکشنبه شب افتاد رو میخوام بگم دیدیم شخصی بخاطر این اتفاق شاد بود بهش گفتم هرگز بابت مرگ کسی شادی نکن، بعد به گذشته خودم رجوع کردم دیدم تو این چهل سال هیچوقت نشده از خبر مرگ کسی شاد بشم، اما با خودم فکر کردم و دیدم هستند چند نفری که شنیدن خبر مرگشون برام شادی آفرین و لذت بخش خواهد بود.
دقیقا "بهت و حیرت بابت ناگهانی بودن این اتفاق" بود. واسه کسی مثل من که سواد سیاسی نداره و اهلش نیست، انگار رفتن بخشی از خاطرات بود... حتی اگر خاطرات شیرینی نباشه اما تامل برانگیزه و متاثر کننده. و اینکه به شدت موقم نباید بابت مرگ کسی شادی کرد.
برای نسل ما ایشون بزرگترین فردی بود که فوتش رو درک میکردیم و بنظرم این همه واکنش متفاوت و دور از هم شاید به همین دلیل باشه
*موافقم
خوبه
درود عباس عزیز
با تو موافقم .
از مرگ هیچکسی خوشحال نمیشم .
اما زنده بودن بعضی ها هم هیچ حس خوبی نداره .
درود مجید جان
منم با تو موافقم که " زنده بودن بعضی ها هم هیچ حس خوبی نداره . "
اون شب من شنیدم کسی با تلفن صحبت میکرد و میگفت هرجا جشن بود خبرم کن!!! جشن آخه؟؟؟
ما در دوره ای زندگی میکنیم که هیچ چیز سرجای خودش نیست
وب متفاوت و زیبایی دارین خیلی خوشحال شدم دوباره به وبتون اومدم باعث افتخاره شما هم به من سر بزنید خیلی ممنون
965168
نمیدونم اون چند نفر کیا هستن ولی چقدر بده که آدم جوری زندگی کنه که یکی دیگه از مرگش خوشحال بشه. امیدوارم اون روزی که نوبت ما میرسه دل هیچکس رو انقدر نشکونده باشیم که راضی به مرگمون باشه
اونا ظلم کردن ظلم،ظلم،ظلم... دل شکستن که رسم این زمونه ست و عادی شده
من تا حالا از مرگ کسی شاد نشدم. الان هم هرچی فکر کردم کسی به ذهنم نرسید که از مرگش شاد بشم یا آرزوی مرگش رو داشته باشم ولی واقعیت اینه که کسی رو بخاطر شادی در مرگ دیگری سرزنش نمیکنم و این منع اخلاقی (که تقریبا تو خیلی از ماها نهادینه شده) رو ناشی از فرهنگ مرده پرستی میدونم. چه اشکالی داره در مرگ کسی که زنده بودنش موجب تلخکامیه شادی کرد؟ مگه مرد باعث قداست میشه؟ مگه مرگ گناهای آدم رو پاک میکنه؟ چرا هر اتفاق تلخی تموم میشه آدم شادی میکنه ولی وقتی مرگ بدمنشی باعث تموم شدن یه بدی میشه آدم شادی نکنه؟
باهات موافقم، مرگ آدم سلب مسئولیت نمیکنه از رفتار و کردار گذشته اش... یه مثالی هست که میگه تو ایران مرده بد نداریم
لازم میدونم یاداوری کنم من از مرگ ایشون هیچ شاد نشدم و نظری که دادم فقط به ایراد داشتن یا نداشتن شادی از مرگ دیگری ربط داشت نه شخصیتی که به عنوان مثال در متن ذکر شده
متوجه شدم
برادر زاده من که اون روز دو تا امتحان سخت تو مقطع ارشد آی تی دانشگاه آزاد داشت وقتی خبر رو شنید و بعدش خبر تعطیلی دانشگاه آزاد رو از فرط خوشحالی نزدیک بود سکته کنه
روحشون شاد
اتفاقا خواهر زاده منم که کلاس شیشم دبستان هست بعد از دو روز تعطیلی بخاطر آلودگی هوا این روز سوم خیلی بهش چسبیده بود و خوشحالی میکرد البته برای تعطیلی نه مرگ آیت الله
مرگ زنی در همسایگی ما باعث خوشحالی اهالی محله شده بود بخاطر اذیت وآزارش به همسایه ها از قضا قبر این خانم با پدرم در یک ردیف بود هر وقت چشمم به اسم این زن روی سنگ مزارش میخورد صورتمو برمیگردوندم وپشتمو میکردم تا یه روز خودمو راضی کردم وگفتم اینکه دستش از دنیا کوتاهه وقضاوت با اونکه بالای سره چرا من از فاتحه گفتن برای امرزشش دریغ کنم
از اون موقع به بعد راحتتر م
حستون رو میفهمم چون دیدم مراسم ختم کسی رو که شرکت کننده ها خوشحال نبودن اما اصلا غمگین هم نبودن و صرفا به احترام بازمانده ها شرکت کرده بودن... کاش بتونیم جوری زندگی کنیم که دیگران بعداز رفتنمون آه بکشن نه نفس راحت
خب معمولا آدم هر چقدر معروفتر و تاثیر گذارتر باشه به نسبت طرفدار و مخالف بیشتری داره.. راستش من از اردحام جمعیت بیشتر تعجب کردم... همین مردمی که ازبی آبرویی ایشون در زمان احمدی نژاد لذت میبردن حالا در زمان روحانی طرفدار ایشون شدن!! خیلی عجیبه.. البته که من هیچکدومش نیستم و اصلا از سیاست چیزی نمیدونم.
اما از مرگشون خوشحال نشدم و میدونم که اینجور ادمها در زمان زندگی براشون خیلی سخته درست بودن.
دلایل حضور گسترده و پرشور مردم خیلی زیاد و مفصل هست اما تغییر رویکرد و نوع رفتار و عمل ایشان طی ده سال اخیر باعث این محبوبیت شده
سیاست کلا کثیف و پیچیده ست و ما هم به جایی رسیدیم که بین بد و بدتر مجبوریم انتخاب کنیم. تو این شرایط مرگ ایشون شاید به ضرر مردم تموم شه .
وقتی مرگ کسی باعث آرامش یه عده بشه و ظلم رو کمتر کنه. خوشحالی داره
سعدی علیه الرحمه تو گلستان باب اول در سیرت پادشاهان میگه: یکی از ملوک بی انصاف، پارسایی را پرسید از عبادتها کدام فاضل تر است گفت تو را خواب نیم روز تا در آن یک نفس خلق را نیازاری.
سلام
توی کشور ما مرگ برای سیاستمدار رستگاری می یاره. همینه که یهویی اونی که فلان و بهمان بود از نظر بعضی ها.. یهو می شه یار دیرین امام و رهبری و مدافع آرمان های انقلاب.. و ما مردم یک شبه به جبران این هشت سال تصویرشون رو بارها و بارها در تلویزیون مشاهده می کنیم!
این لینک هم جالب بود.. اما چه سود.. http://www.tabnak.ir/fa/news/655369/%D8%B3%D8%AE%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%B5%D8%B1%DB%8C%D8%AD-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%AF-%D8%A7%D8%AE%D9%84%D8%A7%D9%82-%D8%AF%D8%B1%D8%B4%D8%A8-%D8%AF%D8%B1%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA-%D9%87%D8%A7%D8%B4%D9%85%DB%8C
خدا رحمتش کنه.. و نگرانی های ما مردم برای آینده ایران بدون ایشون برطرف بشه.
سلام
تو کشور ما همه بعد از مرگ رستگار میشن نه فقط سیاسیون...
ممنون بابت لینک
سلام.
خیلی ها هم از روی ناآگاهی و صرفا برای شیک تر! بودن یه کاری انجامش میدن.
دوستان من اطلاعات سیاسی ندارن. وقتی آقای هاشمی فوت شد بلافاصله توی خوابگاه جشن گرفتن. اما وقتی بعد از چند دقیقه عواقب این مرگ رو بر سیاست کشور توی کانال ها و... خوندن کم کم ابراز نگرانی کردن.
چیزی که برام جالب بود و از جهت انسانیت منو به فکر برد، پدر هم اتاقی دوستم بود که از شهر خودشون برای دخترش پول ریخت تا به مناسبت مرگ آقای هاشمی برای هم اتاقی هاش شیرینی بخره ( و خرید)
سلام
افرادی که تصمیماتشون روی زندگی دیگران اثر مستقیم و غیر مستقیم داره باید جوری زندگی کنن که موقع رفتنشون کسی شیرینی پخش نکنه،، شاید اگر آیت الله هاشمی تمام عمر مثل دهه آخر عمرشون زندگی میکردن ما کمتر میدیدم و میشنیدیم که کسی شاد بشه از شنیدن خبر فوت ایشون
سلام
صحبت های مطرح شده در کامنت خانم غزل باعث شگفتی و تعجبه.. پناه بر خدا..
سلام
تو تهران که خیلیا شاد بودن جاهای دیگه رو نمی دونم
سلام،
شاید دلیلش اینست که واقع بین ماندن و جو گیر نشدن از حوادث برای خیلی ها امر سخت یا شاید غیر ممکنی است.
لزومی ندارد از مرگ کسی الزاما گریبان بدریم یا شیرینی پخش کنیم. لزومی ندارد همیشه از یک ور بام بیفتیم حالا از اینور یا آنورش.
می شود واقع بین و مرگ و زندگی و عملکرد آدمها - و خودمان - را دقیقا همانطور که هست ببینیم بدون ایده آل سازی و سنگ به سینه زدن.
یک آدمی بوده و حالا دیگر نیست. همانطور که بوده نگاهش کنیم و عملکردش را که روی زندگی و مرگ خیلی ها اثر داشته است قضاوت کنیم. اما شاید انجامش خیلی برای برخی سخت باشد!
سلام
با نظر شما موافق هستم هرچند حرف زدن ساده و عمل کردن بسیار مشکل هست.
تفاسیر گوناگون هست.
بله
درست است اما شخصا کسی هستم که اگر توان انجام کاری را نداشته باشم به دیگران توصیه اش نمی کنم. می دانم آسان و ساده نیست ولی آدم می تواند به خودش آموزش بدهد. به شدت به auto-educazione اعتقاد دارم، حتی در سن و سال خودم.
درود بر شما که به اگاهی نسبت به خود و دیگران رسیده اید.