تازگی ها با سرو سامان گرفتن آخرین بچه، قرار شده خانه ی به جامانده از پدر را بفروشند و هرکس سهم خودش را بردارد و به سلامت... تا اینجای کار همه چی خوب ولی قسمت تلخش مانده که آواره شدن افسانه است.... همان مادر خانواده که طبق قوانین حاکم بر ارث نه مثل پسرش دو سهم از خانه و نه مثل دخترش یک سهم بلکه به عنوان همسر متوفی فقط یک هشتم از خانه را به ارث می برد. شاید امسال بتواند با پولش یک آپارتمان نقلی توی همان محل خودشان اجاره کند .... سال بعد و بعد ترش چی؟ خدا می داند... نمی دانم گردنش جلوی کدام پسر خم خواهد شد ولی این را می دانم که افسانه سی و شش سال چراغ آن خانه را روشن نگه داشته.... شوهر داری کرده و چهار تا بچه بزرگ کرده ... بچه بزرگ کردن به سبک سی و اندی سال پیش .... که نه ماشین لباس شویی اتومات بوده و نه مای بی بی هفت لایه با پودر جاذب... فقط یک شیر آب سرد بوده کنار حیاط.... همین!
حکایت افسانه برای خیلی ها اتفاق افتاده و قرار است از این به بعد هم تکرار شود.... قانون ارث برگرفته از آیات قران است و قرار نیست به نفع و ضرر کسی تغییر کند.... البته مجلس هشتم یک بار تغییرش داد و سهم زن را زیاد کرد قبل از آن یک هشتم بود از درخت و بنا نه از زمین .... بگذریم .....
می شود مثل تبلیغ پپسی با این شعار سر کرد که live for now و بیخیال این داستان ها شد .... یا می شود جفت پا رفت روی اعصاب شوهر که تا زنده است نیمی از خانه را به اسم همسرش بزند. قبول دارم یه کم تحقیر کننده است ولی بی شک درصد تحقیرش خیلی پایین تر از تحقیر شدن پیش پسر و عروس و داماد آن هم در حال و روز پیری است ...
خانم رضوان سادات جناب اسحاقی اشتباه گفتند.
اگه شوهر شما فرزندی نداشته باشه شما یک چهارم ارث می برید و در صورت داشتن فرزند این میزان به یک هشتم تقلیل پیدا می کنه.زوجه در هر صورت ارث می بره و اینکه یک چهارم یا یک هشتم باشه بسته به وجود یا عدم وجود اولاده.
والا به توجه از شناختی که از رییس م دارم و اینکه هزارتومان از زندگی ش کم شود خودش را خفه میکند، درایت خانم ش تحسین برانگیز ست!
هر قانونی میخواد تصویب بشه هر دوره ای میخواد بشه شرایط زن ها هیچ تغییری نمیکنه
زن اگه از شوهرش مال و اموال بخواد زن بدیه
اگه مهریه اش رو بخواد که دیگه هیچ انگار جنایت کرده
اگه از بچه هاش توقع داشته باشه حق اصلیش رو که بابت زحمت برای به دست آوردن این اموال هست رو بهش بدن یک برگ انحصار وراثت میدن دستش
خلاصه زنها هرچقدر هم ادعای این رو داشته باشن که ضعیف نیستن باز هم ضعیفه ان.
خوب بود حرف راجع این موضوع زیا دارم یه روز بیام پیشت راجع بهش گپ می زنیم
خوب مهربان من با اون پستت خیلی همزاد پنداری کردم آخه...چون دقیق اون حس و داشتم...تازه شم اون نشونه ی صبوریه ماست چون در عالم واقع ما همیشه نسبت به همینایی که می خوایم به صف کنیم خیلی از خودمون انعطاف نشون دادیم و حالا تازه تو فانتزی إذهنمون بعد کلی از سر تقصیراتشون گذشتن میخوایم گوشمالی کوچولو بدیمشون
مرسی مهربان جان از این پست.
ولی در جواب اقای داوود عرض کنم که در بسیاری اوقات وقتی قوانین درست نباشن، هر قانونی کارکرد دیگه ای پیدا می کنه.
مثلا همین مهریه در بیشتر موراد به عنوان یک وسیله و ابزار استفاده میشه برای گرفتن حقوقی که قانون از زن گرفته، مثلا: برای گرفتن حق طلاق، یا گرفتن حضانت فرزند، خانوم ها مهریه شون رو می بخشند!! حتی من مواجه بودم با مواردی که برای گرفتن اجازه خروج از کشور بخشی از مهریه شون رو بخشیدند!!
منی که روزانه با این موارد سر و کار می فهمم که درحقیقت بسیاری از حقوقِ اینچنینیِ ما، صرف گرفتن موارد دیگه ای میشه که حقش از ما گرفته شده. درصورتی که اگر این حقوق از زنان دریغ نشده بود شاید بسیاری از قوانین و حقوق هم کارکرد خودش رو پیدا می کرد مثل مهریه یا موارد دیگه...
این موضوعی تازه نیست
برای خانواده ما پیش اومد ولی نه به این شکل
خدا رو شکر خانواده پدری من اصلا نذاشتن حرفش هم کشیده بشه.و در نهایت همه چیز همونجور برا خانواده باقی موند.
ولی هیچ وقت نگرانی مادرمو فراموش نمیکنم که میگفت سهم من از زندگی مادی اینه؟!!
ولی خدا رو شکر بعد 27 سال خانواده پدری همچنان با احترام و عزت با ما برخورد میکنن و مادرم هرگز نذاشته این حلقه اتصال قطع بشه.
خوب این قوانین نیاز به اصلا حات داره .قانون تفکر انسان هست و انسان جای خطا داره.
واقعا چقدر سخته یکی جای افسانه خانم باشه.هرچند ازین آدما کم نیستن. هر بچه ای که مهر پدر ومادرشو فراموش کنه خیلی بی انصاف و بی مهره.
کاش ی خرده بیشتر با هم مهربون باشیم.
سلام مهربان جان
جز اولین نفراتی بودم که پستت رو خوندم ولی دستم به نوشتن نمیرفت از بس که سنگین و واقعی بودن حرفات ...
همه حرفاتو قبول دارم فقط این نکته رو فکر کنم لازمه اضافه کنم که قوانین قران و دین ما اینی نیست که داره اجرا میشه، اینا استنتاج های فقهای ما هستن که لزوما (نمیگم اکثرا که دردسر نشه) درست هم نیستن ...
بحث مهریه شد تو کامنتا که کاملا درسته و حقه ینی دختری که حق گرفتن مهریه شو داره میتونه تا حدی خودشو بی نیاز کنه ولی خودمونیم کدوم دختری که طالب یه زندگی خوب و ارومه میتونه از همسرش مهریه بخواد !!!؟ حق گرفتن مهریه میره برای (خدای نکرده) بعد از فوت همسر که باز دوندگی ای داره که کفش آهنین میخواد تو این دادگاه ها (دیدم که میگم)
مهربان خیلی حرفات درد داشت ... دنیا دنیا میشه ازش گفت و غصه خورد :(
مرسی که اینقدر خوب، حرفِ خوب زدی خانوم :)
به نظرم قسمت بد داستان اینه که ما باید هنوز تابع احکامی باشیم که هزاران سال از وضعشون میگذره...این اصلا عادلانه نیست. اما در شرایط حاضر بهترین کاری که یه مرد میتونه بکنه اینه که حتما یه قسمت مشخص از اموالش رو محضری به نام همسرش بزنه...در اون صورت خیال زن تا حدودی میتونه راحت باشه...
دلم برای افسانه سوخت...یه عمر زحمت کشید و حالا همه به دنبال حق خودشونن...حق!!!
سلام مهریان جان ، مرد اگر مرد باشه که بدون هیج چفت پا رفتنی باید یه اقدامی برای آخر عاقبت خانومش بکنه با اگاهی داشتن از قوانین جامعه خودش ، اگر هم که مرد نباشه فکر کنم همون چفت پا با ورژن ملایمتر جواب میده.
سلام مهربان عزیز طبق قانون ارث قبل از تقسیم اموال متوفی دیونی که شخص به افراد داره رو میپردازن بعد از اون سهم الارث تقسیم میشه مهریه دینی هست به گردن مرد پس قبل از اینکه اموال تقسیم بشه همسر متوفی میتونه مهریه اش رو طلب کنه که معمولا مبلغ قابل توجهی هم خواهد بود بعد از محسابه و پرداخت مهریه خانم اموال تقسیم میشه که باز خانم از اموال هم سهمی خواهد برد بنابراین بعد از مرگ همسر اونقدر هم دست خانم خالی نمیمونه مشکل اینجاست که ما با حقوق خودمون آشنایی نداریم
آیا فکر نمیکنیم همین که خودمان و خودشان!!!!! زنان رو بی عرضه و بی دست و پا و ... خطاب میکنیم، در ناخوداگاه خودمان و خودشان!!!بی عرضه و ... می شویم؟؟؟
قانون در حال حاضر وجود ندارد.کاری به کتاب و نوشته ندارم.اجرا نمیشود قانون!پس بحثای قانونی راه به جایی نمیبرد. بحث فرهنگ است!
و اینکه مردان هم کم لطفی دارند در این زمینه که آینده ی همسرشان را تامین کنند.
ا.دوستا صاحبخانه میشه خواهش کنم امکان لایک و دیس لایک این خونه رو فعال کنید؟؟(منظورم لایک هر کامنته)!!
2.میبینم که کامنتای پست مهربان ازهمه طبقات بیشتره!!!
آقایون بجنبن!!!!
چقدر خوب که این ساختمون یه خانوم اونم از نوع مهربون داره!
نوشته هاتون به دل میشینن مهربان جان
شاد باشی
واقعا باعث تاسفه ...
چقدر دردناکه که یه مادر اینقدر زحمت بکشه و خون دل بخوره بعد هم قانون ، خود قانون بیاد همه چی رو ازش بگیره ...........
مهربان نمیخوام بیخودی جو بدما اما حسم اینه که زن بودن توی این جامعه یه مصیبت بزرگه... ازدواج کرده باشی یه مدل نکرده باشی یه مدل دیگه. انگار زن بودن جرمه...
در همین رابطه فکر کنم اگه زن همسرش فوت کنه و فرزند نداشته باشه، بیشتر ارث به خانواده همسرش میرسه!
کاملا منطقی بود...
مرسی عزیز
همه نظرات رو خوندم فقط به نظرم جای توجه به یه موضوع خالی بود ... دختر خانم هایی که از اونور بوم افتادن و زمان عقد مهریه های خیلی اندک مثل یک سکه یا 14 سکه رو برای نشون دادن عشقشون به همسرشون تعیین می کنن ... وقتی مردی فوت می کنه قبل از تقسیم ارث و میراث اولین چیزی که از دارایی مرد جدا می شه مهریه همسرشه.. بعد از پرداخت مهریه به همسر اگر چیزی باقی موند!! تقسیم ارث با اون نسبت ها انجام میشه ... بهتره مهریه منطقی باشه نه خیلی زیاد نه خیلی کم ...
خیلی نوشتهء خوبی بود مهربان جان.
این مساله تا حد بسیار زیادی هم به عاطفه و احساسات اعضای یک خانواده متکی است. یعنی متاسفانه بجای اینکه قانون پشتیبان مادر باشد، شرایط اخلاقی حاکم بر خانواده تعیین کنندهء آینده مادری میشود که تمکن مالی ندارد.
خوشبختانه من در تعداد بسیار زیادی از خانواده های اطرافم این مسالهء تقسیم اموال را دیده ام. چه در جوانترها و چه زوجهای مسن تر. مثلا در مورد خودمان سالهای سال است که پدرم همهء اموالش را به نام مادرم کرده. و در سفر اخیرم به ایران ما خواهر و برادرها به صورت قانونی تعهد کردیم که بعد از پدر و مادرم منزل پدری به برادر کوچکترم برسد که ازدواج نکرده و زندگی ثابتی ندارد. (بجز یک ششمش که خرج اعانه شود) بنابراین بنظر من خانواده ها باید درون خودشان و تا زمانی که مرگ و احتیاج و ... پیش نیامده صراحتاً و به دور از تعارف های معمول این مساله را مطرح کرده و حل کنند. البته نمیدانم این فکرم چقدر خوش بینانه یا ساده لوحانه است. اما وقتی قانون پشت آدم را ندارد آدم خودش باید دست به کار شود.
البته احتمالاً خودتان این را میدانید، اما در کشورهای جهان اول به محض اینکه زوجی تصمیم به زندگی مشترک میگیرند مالکیت مشترک در مایملکی که بعد از ازدواج عایدشان شده خواهند داشت. یعنی کاری ندارد کدام یک بیشتر وارد زندگی مشترک میکند. هر چه هست مشترک است. البته در مورد زنان جواهر از این قانون مستثنی است و با شوهر تقسیم نمی شود.
مهربان جان خیلی خوبه که تو این وبلاگ از مسائل و مشکلات زنان جامعه هم نوشته میشه. دستت درد نکنه.
اما چون چند روز دیرتر رسیدم که این پست رو بخونم کمی از کامنت ها رو هم خوندم.
به نظرم اگه قوانین اصلاح بشن دیگه نه برای زنها نگرانی وجود خواهد داشت نه برای آقایون. اما متاسفانه تا اون روز راه طولانی در پیش داریم. تا وقتی که نمایندگان زن مجلس از هر مرد ضد زنی بدتر هستن فقط میشه از راههای مدنی که خطر کمتری دارن فعالیت کرد. متاسفانه برای نسل مادران ما همه این مشکلات وجود داره و اگر فرزندها هم نامهربان باشن که دیگه کاریش نمیشه کرد. اما برای نسل ماها و بعد از ما به نظرم باید خانم ها اولا توانایی کار کردن خودشون رو دست کم نگیرن و قبل از ازدواج حتما یه اندوخته ای برای خودشون داشته باشن و حالا که قانون ازمون حمایت نمیکنه این مسائل تو عقدنامه جزء شرایط عقد باشه. اگرم مردی این شرایط رو قبول نمیکنه پس باید به دوست داشتنش هم شک کرد. به نظرم یه همچین زندگی شروع نشه بهتره. به قول آرش حرف در این مرد زیاده هر وقت خواستین گپ بزنید منو هم خبر کنید.
ببخشید از پرحرفی.
قلمت مستدام
برای همینه مرد باید اونقدر مرد باشه که قبل از هر چیزی و هر اتفاقی سهم خانومش رو از بچه هاش جدا کنه ...
و چه بسیار زنانی که به دلیل بی پناهی و بی جنبه بودن همسر و بچه ها ازدواج های اجباری کرده اند۰
سلام
منم فکر میکنم جایی میشه به قوانین ایراد گرفت که همه قوانین اجرا بشن
مثلا مهریه نفقه حق شیر حق کاردر خانه و.....
. بیشتر به این معتقدم که نسبت به هر عصری در قوانین تجدید نظربشه