اپیکور و ماست چیلی !
امروز با عباس داشتیم دربارهء پُست مسعود و اپیکور و اینها حرف می زدیم ... قبول که زندگی مدرن امروزی با اقتضائات خاص خودش و با افزایش تصاعدی و نجومی فاصله های طبقاتی باعث شده آدمها بیش از حد متعارف حرص پول را بزنند اما به نظرم در تمام قرون و اعصار این رقابت آدمها برای بیشتر داشتن و سهم بیشتر برداشتن یک قاعده و روال بوده و هست و خواهد بود ، فقط حددت و شددتش توفیر کرده ... همیشه امثال اپیکور ها و درویش ها و مرتاض ها که آرامش خیال و زندگی بی دغدغه را به مال دنیا ترجیح میدهند در اقلیت بوده اند ، نه بخاطر اینکه این نوع تفکر و نگرش خوب نیست و نکوهیده است بلکه چون برای باور داشتن و عمل کردن به این تفکر آدم باید به نوعی وارستگی دست یافته باشد و در جایگاهی چن پله بالاتر از عوام ایستاده باشد که خب سخت است ... انقد فک زدم و این شاخه آن شاخه پریدم که حرف اصلی م یادم رفت البته تُندی و لذیذی بیش از حد این ماست چیلی که دارم می خورم هم بی تاثیر و بی تخصیر نیس ! ... کللن اینکه پول خوب است ... ثروت خوب است ... اگر داشتنش به بهای کتاب نخواندن و فیلم ندیدن و تفریح نکردن و امثالهم و از دست رفتن تمامیت آرامش ذهنی نباشد چه بهتر اما اگر هم باشد برخلاف افکار و عقاید چن سال پیشم الان عمیقن معتقدم باز هم می ارزد !
پس همسرم تقصیر نداره که امروز میگفت هرطور شده باید برات یه هیوندای ولوستر بخرم،حتی اگه شده خون خودمو بریزم!
اونم احتمالا جهان بینی اش مثل شما دستخوش یه سری تغییراتی شده!
من الان دقیقا مثل چند سال پیش شما فکر میکنم...یعنی منظورم اینه که نمی ارزد.( نفسم هم از جای گرم بلند نمیشود به خدا)
اولا ساعت پست ایول
دوما شوما ماستت بخور
سوما تفکراتت اگه جامه عمل پوشید میشه راجع بهش حرف زد
چهارما کلبی مسلکی هم بد نیستا از ما گفتن...
پنجما انصافا بیا بریم رواقی بشیم ( هرچند بیشتر به درد دباغی می‌خوریم)
شیشما شیش تا یادته نره
من رقابت و تلاش رو برای دستیابی به زندگی بهتر از لحاظ مادی رو بیشتر میپسندم تا دل بستن به عزلت و پرداختن صرف به معنویات و ارتقاء روح ... نه اینکه راه دوم رو نپسندم اما فکر میکنم لذتهای مادی و معنوی در کنار هم خوشایندتر ...
برای ثروتمند بودن که لزومن نباس کتاب خوندن و فیلم دیدن و تفریح کردن رو بیخیال شد. این که دیگه اقل کم تو مملکت ما اثبات شده س که یارو به طرف العینی به مال و مکنت می رسه. اما خب ماها رسمن این کاره نیستیم
آره اینکاره بودنه خیلی موهوممه !
پول
جدا من هیچ وقت تکلیفم با این موضوع روشن نبوده
خودم هم نمی دونم دوست داشتم پولدار باشم یانه
بخدا نمی دونم
مثلا دوست دارم اون قدری همیشه پول داشته باشم که برای رفتن به هیچ مزون و مغازه و فروشگاه و رستوران مشکلی نداشته باشم یا مثلا به جای پراید و 206 یه جنسیس سوار شم و خونه 150 متری داشته باشم اما وجدانا نه تنها اروزی پورشه و خونه ویلایی چند هزار متری ندارم بلکه واقعا دوستم ندارم داشته باشم.
اما بر عکس من همسریم موارد دوم ذکر شده رو خیلی دوست داره و میگه تو یک تخته ات کمه که از پولداری بدت میاد
وجدانا حالا خیلی وقته خودم هم تو فکرم که یه تختم کمه یا نه؟
من پول داشتن رو به هر قیمتی دوست ندارم. یعنی کلا داشتن هر چیزی رو به هر قیمتی دوست ندارم...
اپیکوری زندگی کردن با مثلا کلبی مسلکی که عباس میگه تفاوت ماهوی نداره ,این آدمیزاد دو پاست که در هر حوزه ای که قدم میزاره همه چیز رو از حد خارج میکنه. تمام مکاتب فلسفی بخاطر این دور خودشون خط کشیدن و هر کدوم خودشونو از اون یکی جدا کردن که افراط گرا بودن والا همه ی اینا در درون یک واحد انسان مجتمع بودن و هستن و بعد از این هم خواهند بود.آدم باید همه چی داشته باشه و از همه چی لذت ببره ولی به اندازه.من شخصن اصل لذت گرایی رو دوست دارم ولی همیشه حواسم هست به اندازه ش و قیمتی که برای بدست آوردنش میپردازم.
مرسی محمد جان
ینی الان تو اخرش گفتی راضی هستی که پول داشته باشی ارامش و تفریح و لذت بردن از زندگی نداشته باشی؟
چی شده ؟!
( با لحن فامیل دور !! )
خواندیم و لذت بردیم و رفتیم
الکی یه چیزی میگی ها محسن. معلوم است که پول داشتن و بالاخص بی پول نبودن حلال بسیاری از مشکلاتی است که دستیابی به خوشبختی را سخت و یا غیرممکن میکنند، اما تلاش برای پول درآوردن به قیمت تفریح نکردن؟ تفریح کردن خودش از بزرگنرین نمودهای خوشبختی است. تزت تناقض دارد آقا جان. بازنگری لازم دارد!!
تلاش برای زندگی بهتر خیلی هم عالیه
خوبه ادم از توانمندیهاش استفاده کنه
البته نه به اندازه ای که از اصل زندگی غافل بشی و بعد نگاه کنی ببینی ای وای وقتی برای زندگی نیست دیگه
همه چیز در حالت تعادل خوبه
کار زندگی استراحت تفریح ...