تشکر
امروز یه نگاه انداختم به آمار یک سال گذشته
هفتگ ، اون اوایل بازید ها از وبلاگ خیلی بهتر بود تقریبا سه برابر الان
.... بعد رفتم همین هفته اخیر نگاه کردم ، به خوبی اون اوایل نیست
... وی به نظر من هنوز هم فوق العاده است ... کم نیست روزانه حدود 200 نفر
میان و مطالب هفتگ می خونند ... تقریبا میشه یه مدرسه آدم ، ....
فکرشو بکن یه مدرسه آدم هر روز میان مطالب ما 6 نفر بخونند
من امروز می خوام از همراهیتون تو این یه سال تشکر کنم ، کاش می شد نام تک تک تون بنویسم ... اما شدنی نیست ...
دستتون درد نکنه ... دم هر دویست نفرتون گرم .... دم بچه های که تو فیس بوک هم ما رو لایک کردن و دنبال میکنند گرم ....
ما من بارها گفتم ... ما " می نویسیم " که " خونده " بشیم ...والا توو " سر رسید ها مون " می نوشتیم ....(البته این نظر منه )
اگه دو سوم خواننده هامون رفتند . . لابد مطالبمون جذاب نبوده ...لابد کارمون بلد نبودیم ... لابد دوران وبلاگ نویسی تموم شده ...و خیلی دلایل دیگه ...
ساختمون هفتگ نسبت به ابتدا ،دچار تغییر و تحول شده ، ساکنین چند طبقه رفتن ... آدمهای جدید اومدن ... این طبیعه ...تو هر ساختمونی این اتفاق می افته ...باید هم بیفته ... این جوری مطالب متنوع تری نوشته میشه و طیف بیشتری ازسلیقه های خواننده ها رو در بر می گیره ...رفتن ساکنین ساختمان هفتگ با خودشونه ... هر وقت احساس کنند که فرصت کافی ندارند یا حرفی ندارند ... واحدشونو خالی میکنند ...ولی اومدن پر شدن واحد های ساختمان با نظر جمع صورت می گیره ....و همیشه سعی می کنیم کسانی که قلم خوبی دارند دعوت کنیم ...
به امید روزی که نویسنده های معروف ایران ... روزنامه نگارها و شاعر ها و شخصیت های معروف بیان و تو هفتگ و بنویسند .... تا همه لذت ببرند از مطالعه این صفحه مجازی ....
ممنون بابت همراهی تون ..... لطفا هفتگ به دوستان خودتون پیشنهاد بدید ...
من به مناسبت سالگرد هفتگ رفتم یه چرخی تو پستهای قبلی هفتگ زدم ... لینک دو تا از بهترین هاشو ...( البته اونهایی که تو این فرصت محدود به چشمم خورد ) براتون می زارم ....
بخونید و لذت ببرید
شما هم اگه فرصت دارید همین کار رو بکنید و لینک شو بزارید تو کامنتها های همین پست تا بقیه برن بخونند ....
http://www.7tag.blogsky.com/1393/10/27/post-89
http://www.7tag.blogsky.com/1393/09/11/post-33
آخر هفته خوبی داشته باشید ..
دوستتون دارم
آرش پیرزاده
فکرشو بکن یه مدرسه آدم هر روز میان مطالب ما 6 نفر بخونند
من امروز می خوام از همراهیتون تو این یه سال تشکر کنم ، کاش می شد نام تک تک تون بنویسم ... اما شدنی نیست ...
دستتون درد نکنه ... دم هر دویست نفرتون گرم .... دم بچه های که تو فیس بوک هم ما رو لایک کردن و دنبال میکنند گرم ....
ما من بارها گفتم ... ما " می نویسیم " که " خونده " بشیم ...والا توو " سر رسید ها مون " می نوشتیم ....(البته این نظر منه )
اگه دو سوم خواننده هامون رفتند . . لابد مطالبمون جذاب نبوده ...لابد کارمون بلد نبودیم ... لابد دوران وبلاگ نویسی تموم شده ...و خیلی دلایل دیگه ...
ساختمون هفتگ نسبت به ابتدا ،دچار تغییر و تحول شده ، ساکنین چند طبقه رفتن ... آدمهای جدید اومدن ... این طبیعه ...تو هر ساختمونی این اتفاق می افته ...باید هم بیفته ... این جوری مطالب متنوع تری نوشته میشه و طیف بیشتری ازسلیقه های خواننده ها رو در بر می گیره ...رفتن ساکنین ساختمان هفتگ با خودشونه ... هر وقت احساس کنند که فرصت کافی ندارند یا حرفی ندارند ... واحدشونو خالی میکنند ...ولی اومدن پر شدن واحد های ساختمان با نظر جمع صورت می گیره ....و همیشه سعی می کنیم کسانی که قلم خوبی دارند دعوت کنیم ...
به امید روزی که نویسنده های معروف ایران ... روزنامه نگارها و شاعر ها و شخصیت های معروف بیان و تو هفتگ و بنویسند .... تا همه لذت ببرند از مطالعه این صفحه مجازی ....
ممنون بابت همراهی تون ..... لطفا هفتگ به دوستان خودتون پیشنهاد بدید ...
من به مناسبت سالگرد هفتگ رفتم یه چرخی تو پستهای قبلی هفتگ زدم ... لینک دو تا از بهترین هاشو ...( البته اونهایی که تو این فرصت محدود به چشمم خورد ) براتون می زارم ....
بخونید و لذت ببرید
شما هم اگه فرصت دارید همین کار رو بکنید و لینک شو بزارید تو کامنتها های همین پست تا بقیه برن بخونند ....
http://www.7tag.blogsky.com/1393/10/27/post-89
http://www.7tag.blogsky.com/1393/09/11/post-33
آخر هفته خوبی داشته باشید ..
دوستتون دارم
آرش پیرزاده
تک تکتون اینجا عالی بودین و هستین.
مهم نیست چند نفر میخونن. مهم دستهاییه که مینویسه. حتی دو روزهایی که دست از لمس قلم و بوی کاغذ محرومه.
خوبه که وبلاگ هست، خوبه که این ساختمون هست.
ممنونم از شما و خسته نباشید.
از اونجایی که من سلیقم عاشقانه های آرام و ارغوانیه و آقای جعفری نژاد استاد هستن در نوشتنش این پست رو انتخاب میکنم. امیدوارم در کنار خانوادشون روزهای عاشقانه ای رو در این پاییز بگذرونن.
http://7tag.blogsky.com/1393/10/07/post-65
محمد بی نطیره ... واقعا جای خالی ش احساس میشه
خواستم ابراز وجود کنم و بگم من جدیدا به جمع خواننده هاتون پیوستم و فعلا هر روز پست های جدیدو می خونم و هر از گاهی که وقت دارم در حال شخم زدن آرشیوتون هستم
.
قلمتون مستدام :)
دمت گرم ممنون
مرزهای آبی..
همه ی پستای وبلاگی به کنار.. اینو یه طور دیگه دوست دارم
واقعا بی نظیره
سلام ریدر ها رو هم به این امار اضافه کنین
من خودم به وبلاک سر نمیزنم ولی هروقت اپ میکنین میخونم
یا علی
مرسی ممنون دوست خوب
چقدر زود یک سال گذشت
دست تک تکتون درد نکنه
وبلاگ پرمحتوا و خوبی از آب دراومد
خیلی از بلاگر های قدیمی دیگه نمی نویسن
وبلاگ های پرطمطراق قدیمی دیگه خالی از سکنه شده و دوره وبلاگ نویسی خیلی با رکود مواجه شده،ولی بنظرم کم بودن آمار هفتگ به اون علت نیست.
اینکه یه وبلاگ با موضوعیت خاطرات یه خانم از خواستگاراش،یا خاطرات یه پزشک از بیماراش،یا حتی درددل های یه خانم خونه دار،پا به پای هفتگی که چند تا از قدیمی های بلاگستان دور هم جمع شدن و می نویسن،آمار بازدید کننده داره،برمی گرده به خاص بودن هفتگ.
سلیقه عموم وبلاگ خوان ها با هفتگ جور نیست.
هفتگ خودمونی نیست.
بعضی وقت ها یک جوی حاکمه
خط فکری "ما پیشکسوت ها و این نورسیده ها" نمی ذاره که مخاطبین و نویسنده ها با هم تعامل داشته باشن.
اکثر خواننده های ثابت اینجا هم کسایی هستن که از قبل طرفدار قلم نویسنده ها بودن.
مخاطب می تونه بفهمه که بی جواب موندن کامنت ها از سر مشغله و درگیریه یا کم محلی.مثلا جای تعجبه که کامنت های توهین آمیز بلافاصله جواب داده می شه.
در نهایت اینکه خسته نباشید
یه وبلاگ خاص
برای خواننده های خاص
+ راستی آقای پیرزاده،من یه کامنت خصوصی برای شما گذاشته بودم.یعنی همینجا که نوشته تماس با من،چون جوابی ازتون نگرفتم فکر می کنم اشتباهی فرستاده باشمش.خلاصه خصوصی چک شود!
سلام
نقد جالبیه و تا حدودی درست
شما از خوانندگان همیشگی وبلاگ ما هستیدممنون که می خونید اینجا رو .... متشکرم
پیام خصوصی دریافت کردم ...ممنون ... دقیقا همینطوره که می گید از بنیان و اساس تفکر ما با اونا فرق داره
از توجه تون ممنون
خواستم بگم من یکی از اون 200تا هستم که با علاقه اینجا را دنبال می کنم .
برقرار بمانید
دمت گرم دوستم
متشکرم که مینویسید.
ممنون که می خونید
من هم حاضر ...سپاس که می نویسید :)
ممنون
نمی دونم چرا یهو دلم واسه دانه ها تنگ شد..
ممنون از نوشته های زیباتون
به نظرم پست افسانه ها از خانم مهربان خیلی خوب بود
مرسی از شما