خوشا دیدار ما در خواب...
بعضی وقتها باید شکست خورد، بایست طعم باخت را چشید، اصلا برخی اوقات باید عمدا شکست خورد از قصد باخت تا دیگران گمان کنند برنده اند باید برای حفظ بعضی چیزها برنده شدن را نپذیرفت. اصلا اگر بدانیم برای چه باخت را انتخاب کرده ایم دیگر شکست تلخ نیست بلکه بسیار هم شیرین است به عقیده من تا زمانی که از اصول و باورهای خودمان (آنچه در نهانی ترین لایه فکری هر شخص بی پرده حضوردارد) و نه هر آن چیزی که از بیرون به ما حقنه شده باشد عدول نکرده باشیم یا به زبان ساده تر به خودمان نباخته باشیم برنده ایم.
باخت و شکست بیرونی چه خود خواسته چه ناخواسته در برابر آنچه واقعیت و حقیقت وجودی ماست ( همان باور ها و اصولی که خود به آن رسیده ایم) دارای کمترین ارزش و اعتبار است . اگر آگاهانه بین برنده بودن و بازنده شدن دست به انتخاب بزنیم دیگر تصور دیگران راجع به وضعیت ما اعم از برنده و بازنده عامل بروز احساسات و هیجانات نخواهد بود. به قول بهمن مفید:(( حالا ما به همه گفتیم زدیم شمام بگین زده، آره، واردی که خوبیت نداره ...))
.................................................................
الان دوست دارم یه بخش از کتاب زبان از یاد رفته نوشته اریک فروم رو با هم بخونیم
((رویا
برای همه ما وجود دارد و لو اینکه هیچکدام آن را درک نمی کنیم معهذا
رفتارمان طوری است که گویی در هنگام خواب هیچ واقعه عجیب وجالبی برایمان
روی نداده باشد. واقعه ای که حداقل در مقایسه با فعالیت روانی ارادی و
منطقی ما در هنگام بیداری کاملاً عجیب به نظر می رسد.
بیشتر
رویاهای ما یک صفت مشترک دارند و آن اینکه از قوانین منطقی هنگام بیداری
پیروی نمی کنند. مقولات زمان و مکان در رویا نادیده گرفته می شوند.
افکار
وعقایدی که در قرون گذشته و در تمدن های گوناگون نسبت به ماهیت رویا وجود
داشته است بسیار متنوع است. گروهی رویا را تجربیات واقعی روح می دانسته اند
که در جریان خواب از بدن جدا شده و به سیر و سیاحت پرداخته است و گروهی
دیگر رویا را ملهم از خداوند و یا از ارواح خبیثه تلقی می کرده اند. بعضیها
رویا را بروز و تظاهر هیجانات و انفعالات غیر معقول ما فرض نموده و دسته
ای دیگر آن را به عالیترین و اخلاقیترین نیروهای ما منسوب کرده اند. با
اینهمه در یک مورد اتحاد نظر کامل وجود داشته است و آن اینکه رویاها همگی و
دلالت گر و با معنی هستند. دلالت گر از آن نظر که رویا هیچگاه ناچیز و
بازیچه نیست حتی اگر زبان بیان وتظاهر آن بی اهمیت و بازیچه جلوه کند. و با
معنی، چون هر رویایی محتوی پیامی است قابل درک که اگر کلید ترجمه آن را در
اختیار داشته باشیم به مفهوم آن پی خواهیم برد.))
یا حق
خیلی عالی بود، ممنون از شما.
ما از ترس طرد شدن مدعی شدیم کسی هستیم که نبودیم.
ترس از طرد شدن تبدیل به ترس از مطلوب نبودن شد.
سرانجام ما به کسی تبدیل شدیم که در حقیقت نیستیم.
تبدیل به رونوشتی شدیم از باورهای مادر، پدر، جامعه و مذهب...!
چهار میثاق
دون میگوئل روئیز
عالی بود! پستهاتون آموزنده است، ممنون از شما
خیلی خوب بود..بخصوص نوشته های اریک فروم. بنظر من هرچیزی که وجود داره در ذهن،خیال،رویا یا خواب..هرچیزی که بهش میگن توهم ، تخیل ،اینها واقعیت هستن چون وجوددارن و داریم راجب بهش حرف میزنیم.حالا ممکنه دستیابی به اونها از راه خاصی باشه..مثلا عوارض یک دارو..یا حال بد روحی...بهرحال نمیشه منکرشون شد به این دلیل که نمیدونیم از کجا اومده...مگه ما به ساختار و سیستم کارکرد مغز و ذهن اشراف داریم که براحتی این تجربیات رو نفی بکنیم ؟!
صحبت درباره خواب و رویا رو خیلی دوست دارم. انقدر این عالم نا شناخته است که خیلی ها تلاش کردن کشفش کنن اما هنوز هم نمیدونیم نظریات کدومشون درست تر هست.
به نظر من رویا چیزیه که ما توی واقعیت برامون دور از دسترس و دست نیافتنیه که کاملا غیر ارادی به سراغمون میاد!