جور دیگر باید دید
ما از آدمها چه میدانیم؟ یا چقدر میدانیم؟ از هرکدامشان یک تکه گرفته ایم دستمان و راه افتاده ایم... این عبوس است. اون صبور است. اونیکی عصبی است. بخشنده... خجالتی ...و..و..و... انگار که بری توی یک فروشگاه زنجیره ای بزرگ و اقلام مختلف رو فقط از روی اتیکتشون قضاوت کنی. اونی که روش نوشته "دور از دسترس کودکان نگهداری شود" بی شک میشه بدترین و مزخرفترین کالایی که توی فروشگاهه. آخه چیزی که برای کودکان خطر داشته باشه مگه اصلا قابلیت فکر کردن داره... مگه از بچه ها مهمتر هم هست؟ حالا کاری نداریم که میخواد مایع سفید کننده باشه که اتفاقا دارای قدرت بالای سفید کنندگیه و با کمترین خستگی بیشترین تمیزی رو به جا میذاره و یا سنگ های ریز تزئینی که پای گلدون میریزی و زیباییش رو از این رو به اون رو میکنه. نوشته خطر، ما هم دست نمیزنیم! دیگه کاری نداریم که چقدر قابلیت های دیگه داره. ما فقط بولدترین نوشته ی روی بسته رو خوندیم و قضاوت کردیم و تصمیمون رو گرفتیم...
برگ یازدهم/شب ابری و سردِ بیست و یکم بهمن ماه نود و چهار
چقدر زیبا مینویسی دل آرام عزیز ... واقعاً لذت بردم . واقعاً حرف دل من بود.
ممنونم لطف داری مرسده عزیزم
نانوشته ها رو خوندن مهمه.
اون که بله... اما بعضی هامون نوشته ها رو هم نمیتونیم بخونیم، نانوشته ها که دیگه بماند...
دقیقا ... ادمها یه پکیج اند....
دقیقا
کاملا موافقم ولی تجربه این رو داشتم که اولین قضاوتم در مورد بعضیا بعد از گذشت سال ها و هزاران تغییر و تحول درست ترین قضاوت بوده! ممنون از پست خوبت
پس معلومه تشخیصتون خیلی دقیقه
ممنون از شما که میخونی
اون چیزی که بولد تره رو خوندن که جای خود داره، خیلی وقتا اون چیزی رو که دوست داریم میخونیم که خودش آغاز یه ...
درسته... موافقم.یه سوء تفاهم... یه راه غلط و اشتباه...
لایک
و جالبتر اینکه با همون بولدشده هه
به خودمون اجازه قضاوت و
تفسیرمیدیم.کلاکاش یاد
بگیریم که حداقل توی
این قضیه خوبیهای
ریزرو نگاه کنیم
نه درشت های
بد.................
یاحق...
خوبی های ریز... چقدر خوب گفتی
حق نگهدارت عزیزم
ناز نفست
و خیلی وقتها اون اتیکت "بولدترین" ویژگی اون آدم نیست، بلکه خصلتیه که برداشت شخصی ما از اون آدمه، یا گاهی وقتها برچسبی که از روی خباثت یا حسادت اطرافیان روی اون فرد نصب شده.