عدالت
دوران راهنمایی توو درس تعلیمات دینی یه پرسش مطرح بود به این مضموم :
که هرآنچه از خدا سر بزند عین عدالت است یا خداوند چون عادل است همواره در مسیر عدالت است ....
اون سالها خیلی فرقش رو احساس نمی کردم .... ولی الان احساس می کنم اگه قسمت اول قبول نداشته باشی در واقع خدا رو قبول نداری .
. عدالتی که تو ذهن ما نقش بسته هیچ ربطی به عملکرد خدا نداره .... به اطرافتون نگاه کنید انصافا با مغز و تعاریف انسانی بی تعارف باید بگیم خدا عادل نیست ... اگه از عقوبت حرف مون نترسیم همه به این جمله رسیدیم ... به سرنوشت خودتون و اطرفیانتون نگاه کنید ...به دنیای وحش که هر حیوونی غذای حیوون دیگریه نگاه کنید به دنیای انسانها که روزانه میلیونها حیوون رو قصابی می کنه تا زندگی کنه نگاه کنید . به چرخ زمونه و تاریخ نگاه کنید ...
نمی دونم برای هزارمین بار بهم ثابت شد با عقل به تنهایی ره به جایی نمی بریم
باید به یه ایدولوژی و روشی معتقد بود هرچند قسمتی هایی از اونو نفهمیم ... یا باید به خدا معتقد نبود هر چند حسش می کنیم .
چه عالی که تا رسیدن به چهل سالگی هنوز میتونیم خوب فکر کنیم
بعضی اوقات به این که خدا عادله به شدت بی ایمان میشم... اما چون دلم نمیخواد باورم رو بهش از دست بدم میپذیرم که هرچه هست عدله و من توانایی فهمش رو ندارم... انقدر بی عدالتی توی این دنیا دیدم که دوست دارم باور کنم که خالق عادله...
یک گزینه هم اینست که یادمان بیاید "عدالت" طبق ایمان شیعه خصلت تفکیک ناپذیر خدا شمرده می شود و یک اعتقاد همگانی مومنین به خدا نیست. با در نظر داشتم این نکته می شود ایمان به خدا را حفظ کرد و در عین حال مثل خیلی ها دست به توجیهات احمقانه در مورد واقعیاتی که عینا نقض عدالت در دنیا را نشان می دهند، نزد.
ضمنا لزومی هم ندارد که در این حالت دائما به ان دست آویز قدیمی آویزان شویم که "چیزهایی هستند که عقل بهش نمی رسد" که در تناقض صد در صد است با گفته معروف " انچه عقل به آن حکم می کند، شرع هم به آن حکم می کند" یا شاید بعضی ها می خواهند اصرار کنند که شرع گاهی اوقات در نزاع عقل سلیم است؟! خود دانند البته ولی گمانم به نفعشان نیست!
یه لحظه حس کردم ، دوباره دارم دین و زندگی دبیرستان میخونم،
«با عقل به تنهایی ره به جایی نمی بریم
باید به یه ایدولوژی و روشی معتقد بود هرچند قسمتی هایی از اونو نفهمیم ...»
به نظرم ما اگه با عقلِ تنها نتونیم راه به جایی ببریم، دیگه اصلا نیازی نیست راه به جایی ببریم.