چالش یک
می دونید فرق چاپلوسی با تعریف و تمجید کردن چیه ؟
یه چاپلوسی که کارشو بلده و چاپلوسیش ما رو تحت تاثیر قرار می ده .... به ویژگی اشاره می کنه که در ما نیست ولی فکر می کنیم که هست یا آرزوی داشتن اون ویژگی داریم .... این جور چاپلوسی بخوای و نخوای تاثیر داره و لبخند به لبت میاره ....
اما تعریف و تمجید به ویژگی اشاره می کنه که داریم ....
برای تعریف و تمجید کردن از دیگران یه روش خیلی کاربردی وجود داره ....
فقط دو دقیقه به سوژه ایی که می خواید ازش تعریف کنید خیره بشید و نگاهش کنید و خودتونو بزارید جای اون شخص مطمنن باشید نکته ایی پیدا می کنید که قابل تحسینه حتی اگه اون سوژه شما یه معتاد کارتن خواب باشه ....
حالا واسه چی این هارو گفتم .... ؟
دیروز یه مقاله خوندم که انسان همون اندازه که غذا خوردن نیازمنده به شنیدن تعریف و تمجید هم نیاز منده و در واقع تعریف و تمجید غذای روح ماست و کمبود اون می تونه بسیار خطر ناک باشه و باعث واکنش های عجیب در جامعه بشه .....
خیلی خب میشه خودمونو مجبور کنیم که روزانه از ده نفر تعریف و تمجید کنیم ....فکر کنم اگه این یه چاش بشه و مد بشه .. جامعه شهری خاکستری ما یه رنگی به خودش بگیره ...
تعریف هایی خیلی ساده ..
مثلا به پیرمرد متصدی پارکینگ که موهای پر پشتی داره .. این موضوع متذکرشید و بگید آرزوی داشتن موهای اونو داشتید ... این جمله برای شما خرجی نداره و تا چند ساعت لبخند از رو لبهای اون متصدی پارکینگ محو نمیشه
+ چالش پیشنهادی : روزانه از ده نفر تعریف و تمجید کنید
+ بیشترین کسی که هفته پیش صحفه هفتگ باز کرد من بودم
مثل یه آدم معتاد در هر شرایطی ... سر کار ... توی بانک .... پشت رول ماشین ....هر پنج دقیقه یک بار صفحه هفتگ باز میکردم تا ببینم کامنت جدید از شماها دارم یا نه .... و با دیدن هر کامنت لبخندی رو لب های من نشست
بخاطر این لبخندها به خاطر این حس خوب ممنون ...
سلام
و ممنون بابت این پست خوب. :)
سلام،
صبح شما به خیر.
من چالش را از همین جا شروع میکنم.
شما، شماره یک من هستید:
جناب آقای آرش پیرزاده،
ممنون از اینکه هستید و اینجا را خیلی جدی میگیرید. اولین باری که وبلاگ شما برای دخترتون است ، را خواندم. یکی از بزرگترین درس های زندگی بهم یاد آوری شد و من بابت آن از شما متشکرم.
نکته ای که در نوشته های شما بود این بود که: این فقط کافی نیست که درس بخونم و تحصیلات عالیه داشته باشم، از اون مهم تر این است که انسان باشم و برای جامعه ام و دیگران مفید.
نه اینکه این موضوع یادم رفته بود نه اصلا، نوشته‌های شما بهم یاد آوری کرد که این موضوع چقدر مهم و در بهتر انجام دادن آن باید هر روز و هر روز دوباره تلاش کنم.
مثل همین چالش، به قول شما تعریف از کسی خرجی برای من نداره اما باعث لبخند زدن یک نفر میشود.
چه چالش خوبی ، ممنون،حتما شرکت میکنم،اینجوری خوبی ها چند برابر میشن،شاید تنها راه مبارزه با این همه ستم و جنایتی که در دنیا با تنفر میشه همین باشه که توبی ها رو تمجید کنیم و چند برابر،حتی بزرگنمایی.
دو سال پیش یکی از دوستام بهم گف ممنون که هر خوبی ای می بینی بهم میگی، آدم های این مدلی کمن، خیلی تعجب کردم اما حالا که تو اینستا همیشه کلی چیزای زیبا تو صفحه ی دوستام می بینم، اما اکثر مخاطب هاشون حتی لایک هم نمیکنن تعجب میکنم چرا اینطوره، چرا حرف نمیزنیم راجع به چیزای خوب و زیبا؟ منظورم از زیبا صرفا تجملاتی و گرون نیست ... باور میکنید چند وقته دارم با خودم فکر میکنم نکنه وقتی خیلی تعریف میکنم به نظر چاپلوس میام ... البته خداییش من هم از یه سری آدما که در نظرم ویژگی های منفی شون بیشتره تا مثبت(از نظر من) ، ویژگی های مثبت شو نمی بینم یا اگه ببینم نمیگم (متاسفانه)... خیلی خوب بود این تفاوت تمجید با چاپلوسی ... حس خوبی بهم داد.
از خودتون شروع میکنم، شما واقعا صبور و مودبین در برابر مخالفین، شاید اگه هر جایی بحث رعایت اخلاق در مواقع نقد یا حتی بی احترامی پیش بیاد، شما اولین کسی باشید که بیاید تو ذهن من
سلام مجدد،
منم دقیقا مثل اordi، همیشه به دوستام همه خوبیهاشون رو میگم. بعد از گذراندن یک روز خوب ازشون تشکر میکنم که با من وقت گذراندن. اونها هم همیشه خیلی خوشحال میشن. منم گاهی ترس دارم که اونها فکر کنن که من چاپلوسم. اما مدتی است که دیگه به این موضوع فکر نمی کنم. اونها که منو میشناسن می دونم که من کیم ام...
پست امروز صبح من ساعت ۹ بود و الان که ساعت ۱۴:۱۳ است. من از ۱۳ نفر تعریف و تمجید کردم. ۳ نفر آنها غریبه بودن و باقی دوستام بودن که براشون تو واتس آپ نوشتم که چرا بابت داشتشون قدران هستم.
نتیجه اخلاقی امروز برای من این بود:خیلی به اطرافیانم که غریبه بودن با دقت تر نگاه وتوجه میکردم و راحت از کنارشون رد نشدم. چون تنها در این صورت می تونستم ازشون تعریف و تمجید کنم.
آقای پیرزاده ممنون به خاطر این روز خوش و ممنون که باعث شدید امروز دنیا را با یک چشم دیگه ببینم.
سلام، روز بخیر
عالی بود
یادمون باشه، برشمردن صفات خوب دوستان و اظهار کردن آنها ینی یه زبان آوردن کلمات خوب که حس خوبی رو هم برای خودت به جا می گذارد.... بیگ لایک
آرش جان تو از مصداق کامل این جمله هستی (( وجودت طلاست، باطنت برف))
آرش ده نفر رو بهت قول نمیدم اما همینجا و همین لحظه قول میدم که هر روز از یک نفر تعریف و تمجید کنم. اولیش رو هم با خودت شروع میکنم که یه قلب پر از مهر داری. این رو از همون بار اول که بابک گفت نوشته های شیرزاد رو میخوای چاپ کنی میشد فهمید تااااااا همین امروز که هر بار بیشتر و بیشتر بهم ثابت شده که خیلی مهربونی. پایدار باشی
دروغ چرا منم خیلی پست قبلیت رو رفرش کردم و با هر کامنت جدید توی دلم به حس خوب به وجود اومد.
:-)
من هم این عادت رو دارم؛ البته به قول شما فقط واقعیت ها رو می گم. اونم نه همیشه که مزه ش نزه.
اما الان ری استارتش می کنم و اولین تعریف رو از شما می کنم و می گم ممنونم که می نویسید. نوشته هاتون امضای خودتون رو داره. اصلا موضوعات انسانیش داد می زنه که با قلم شما نوشته شده.
درود بر همسایه ی نادیده .
آرش جان این تامین غذای روح بعضی ها ، شده بلای جان برخی دیگر !
امید که همه چیز متعادل باشد .
ارادت .
سلام
عمو ارش دمتون گرممممممم
دختر نازتون هانا جون رو از طرف من ببوس
مدتی هست که این کار رو انجام میدم. اما راستش حساب و کتاب ندارم براش
سلام
از خودتان شروع می کنیم
چقدر این خصلت شما خواستنی است که "قضاوت نمی کنید" قاضی نبودن سخت ترین کوه است هرکسی نمی تواند آن را بکند...