تراژدی تا همیشه
تلخ تر از تلخ
مادر : می خوام برم .
من : کجا ؟
مادر : خونه ی خودمون .
من : خونه ی خودمون همینجاست .
مادر : خونه ی خودمون حیاط داشت ... باغچه داشت ...
من : ولی خیلی وقته دیگه خونه ی خودمون همینجاست .
مادر : پس دیگه ی خونه ی خودمون همینجاست ؟
من : آره . خونه ی خودمون همینجاست .
مادر : اگه خونه ی خودمون همینجاست پس کو آدمهاش ؟ پس چرا هیچکسی نیست ؟
من : ....
.....
...
____________________________________________________
پی نوشت : سالی که می آید برایتان پر از شادی باد . زمان اما کوتاه است ... کوتاه ...
آلزایمر لعنتی
مادربزرگ من هم سالهای آخر مدام میخواست بره. دم در میایستاد و کفشهاش رو که قایم میکردیم رو میخواست .
وبی رحم البته
اینجا تعطیل شد؟
دیگه نمی نویسید؟
چه سوت و کور شده ؟؟؟ خبریه؟؟ تعطیلش کردین؟
چرا دیگه آپدیت نمیشه اینجا؟
پس کو آدمای هفتگ؟؟ چرا هیشکی نیس؟؟؟