یادداشت های روزانه
یک یادداشت روزانه، از روزهای گذشته، سال های گذشته...
یادداشت های روزانه .
شادی چیست ؟
چند روز است که ذهنم درگیر واژه ی "شادی " شده است . نمی دانم مفهوم این واژه را چند بار حس کرده ام ؟
برمی گردم به روزها و سالهای گذشته ... از ده سال پیش شروع می کنم و سی سال دیگر هم بر می گردم به گذشته ، تا ببینم شادی چه بوده است ؟
شاید شادی چهره ی پیرمردکارگری ی بود که برای اولین بار در عمرش به سفر می رفت و قبل از رفتن با بغضی در گلو می گفت : خیر از جوونیت ببینی !
شاید شادی آنجا بود ، در دیدن خنده های آن دخترک پنج ساله ی سیه چرده ی روستایی ، وقتی که روزها کنار کانال در حال ساخت می نشست چشم انتظار تا " عمو مهندس " برایش کتابی یا عکسی بیاورد و او هم از توی دست کوچکش گردویی را تقدیمش کند ؟
شاید شادی ریسه رفتن پسرکم بود در خنده هایی بی دلیل ، وقتی به او خیره می شدم و می خندیدم ؟
شاید شادی اولین تماس لرزش آور دستهایم بود با دستان دیگری ؟
شاید شادی پشت دری سبز در بالای شصت و سه پله ایستاده بود ، با نگاهی پر از خنده و شیطنت ؟ در روزهایی که سخت می گذشت ...
شاید شادی در زمستانهای سرد شهری کوچک ، در نگاه دزدانه ای نهفته شده بود که از این سوی اتاق به گرمای نگاهی دزدانه تر در آنسوی اتاق گره می خورد ؟
شاید شادی نوشتن برگه های امتحانی دوستانی بود که آن معلم مهربان می خواست مردود نشوند !
شادی شاید خواندن اولین ترانه های یادگرفته در هشت سالگی بود ...
شاید شادی ...
نمی دانم ... به رسم این روز و روزگار برای یافتن مفهوم شادی دست به دامان گوگل می شوم و با خواندن چند متن ، می فهمم که :
شادی حس شگفتی است که به طرز شگفت تری به جغرافیای زندگی وابسته است .
مجید شمسی پور
۱۳۹۵/۰۷/۱۶ اردبیل
به نظر من شادی یه حس خوشایند کوتاه با تاثیر دائمی هست. نه مثل تاثیر الکل زود میپره نه مثل مواد مخدر اعتیاد آوره . خودش زود میگذره ولی اثر قشنگش تو جون آدم میمونه و باعث میشه احساساتی مثل امید، خلاقیت، زیبایی شناسی و حتی غم هم مجال ظهور پیدا کنن.
شادی اصیل جلای روحه.
شادی گاهی تکه ای سوسیس است که صبح گاه نصیب گربه ای خسته از کوچه گردی می کنی آن را به دهان می گیرد صدها متر با شوق می دود تا سیر شدن 4 5 بچه ی گرسنه را مادرانه وبا لذت تماشا کند.
استاد شفیعی کدکنی میفرمایند:
طفلی به نام شادی، دیریست گمشده ست
با چشم‌های روشنِ براق
با گیسویی بلند به بالای آرزو
هرکس از او نشانی دارد
ما را کند خبر
این هم نشان ما :
یک سو خلیج فارس
سوی دگر خزر