کنکور
چند روز پیش یکی از اقوام برای انتخاب رشته بهم مراجعه کرد، حقیقتا معنای تغییر رو با تمام وجود حس کردم اوضاع انتخاب رشته با بیست سال پیش به شدت دچار تغییرات شده، دوره ما اینجوری نبود، با چند نفری مشورت کردم و نهایتا معلوم شد که کار خاصی ازم برنمیاد.
صحبت رتبه اش بود که به شوخی گفت شماره رمز کارت شارژ هست گفتم خب بازیگوشی نمیکردی درس میخوندی تا اینجوری نشه، جواب داد من تمام تلاشم رو کردم به شوخی ادامه دادم گفتم پس خنگولی! گفت آره ترجیح میدم خنگ باشم تا بازیگوش...اون مکالمه تموم شد، چیزی که برام جالب توجه بود اینه که این خانوم ترجیح میداد یه آدم کم هوش باشه با تلاش زیاد تا یه آدم باهوش که بازیگوشی کرده با تلاش کمتر، میدونم فشار خانواده، جنسیت و توقعات موجود باعث شده ایشون برچسب خنگ پر تلاش رو به برچسب باهوش بازیگوش ترجیح بده، این موضوع باعث شد به این فکر کنم که اصولا خیلیا اینجوری هستن، یعنی میخوان در نظر دیگران یه پرتلاش ناموفق جلوه کنن تا کسی که بازیگوشی و تلاش کمترش موجب عدم موفقیتش شده!
شخصا ترجیح میدم یه باهوش بازیگوش باشم تا یه خنگول پرتلاش!
جالبه. فکر میکردم همه (مخصوصا خانمها) ترجیح میدن اون باهوش بازیگوشه باشن! برای همین ارتباط جنسیت با اینی که گفتی رو متوجه نشدم
برخلاف همیشه، اینبار گمانت اشتباه بود چون اکثر انسانها و صد البته خانومها ترجیح میدن فردی سختکوش و مسولیت پذیر هرچند کم هوش جلوه کنن تا فردی باهوش ولی بازیگوش، این مورد تو خانومها شدیدتر هم هست چون بطور سنتی مرد بازیگوش از نظر جامعه پذیرفتنی تره تا یه خانوم بازیگوش، چرا که وقتی فردی از خودش تصویر یه انسان سخت کوش کم هوش رو ارایه میده، بیشتر شامل لطف و همدردی میشه، جامعه در مورد فرد باهوش بازیگوش ناموفق میگه چشمت کور میخواستی بازیگوشی نکنی تا موفق بشی اما به فرد کم هوش سخت کوش میگه عیبی نداره تو تمام تلاشت رو کردی
شاید واسه جلب ترحمه که میخوان خنگول پرتلاش به چشم بیان
روحیه بعضیام اینطوره
بله بخشی از ماجرا همینه که گفتی، و صد البته برداشتن فشار اطرافیان که چرا تمام تلاشت رو نکردی
تحقیقات ثابت کرده مورد کم استعداد پرتلاش در نهایت احتمال موفقیت بیشتری داره نسبت به مستعد کم تلاش. متاسفانه اینو مدت ها پیش خوندم و لینک مقاله رو ندارم و اصلا یادم هم نیست که چی سرچ کرده بودم و چطوری دوباره پیداش کنم.
اینم بگم که البته که قطعا منظور خنگول نیست. اما به هر حال اون دختر به شکلی ناخودآگاه به درستی این موضوع رو تشخیص داده.
از طرفی هم خیلی خیلی خوبه که این دختر کاملا حقیقت رو پذیرفته. یعنی اگر متوجه شده که استعدادش اندازه ی بقیه نیست و هر چیزی رو با یه بار شنیدن از معلم یاد نمی گیره، حداقل تلاشش رو اضافه کرده و الان عذاب وجدانی بابت کم کاریش نداره.
به نظرم این دیدگاهش و تلاشش قابل تحسینه.
با نظر اون مقاله کاملا موافقم و تجربه زیسته همه ما اینو ثابت میکنه، البته این خانوم مورد بحث رتبه اش خوبه و احتمالا هم پزشکی قبول میشه،کلا اون جمله من بیشتر جنبه شوخی داشت ولی اون خانوم به دلیل ترس از شکست که احتمالش خیلی کمه جدی جواب داد تا به خودش و دیگران بقبولونه که تمام تلاشش رو کرده
جالبه. اینجوری بهش نگاه نکرده بودم
بله،تفاوت زیاد است.
برام عجیبه. فارغ از جنسیت هرچه قدیم و الان دیدم بنا رو میذارن روی کم تلاشی یا بدشانسی و کسی رو ندیدم که به کم هوشی یا عدم توانایی ذهنیش اقرار کنه مگر اینکه واقعا بخواد که از اون مساله یا کار طفره بره
+اصلا نمیتونم با فرم و قالب جدید ارتباط برقرار کنم ! :(
بله درست اشاره کردی، عمدتا جهت فرار از عواقب شکست هست...
والله منم از این قالب خوشم نمیاد اما ظاهرا چاره یی نیست فعلا باید تحمل کنم.