مناسک
هر دوازده‌سال یک بار جمعیتی بالغ بر چهل‌میلیون نفر برای تبرک مذهبی و اجرای مناسک دینی در رود گنگ جمع می‌شوند، خود را شست‌وشو می‌دهند و از آب آن می‌نوشند.
«آراویند آدیگا» نویسندهٔ هندی-استرالیایی در رمان خواندنی «ببر سفید» که سال ۲۰۰۸ میلادی برنده جایزهٔ «من- بوکر» شد در توصیف این تبرک می‌نویسد «... دهانتان پر از مدفوع، کاه، تکه‌های آب‌چکان جسد انسان، لاشهٔ گاومیش و هفت نوع اسید صنعتی مختلف می‌شود.»
اگر احساس کردیم که این عمل مذهبی تا چه اندازه مشمئزکننده است به باورهای مذهبی خودمان فکر کنیم که بسیاری از آن‌ها هم به همین اندازه زننده هستند و مسئله این است که ما هنگام ورود به عرصهٔ مذاهب دیگر با عقل‌مان پا می‌گذاریم و در مذهب مورد قبول خودمان با احساس و عاطفه.
کارکرد مذهب در بسیاری مواقع همین است که لجن و مدفوع و بوی متعفن را آن‌چنان برای‌مان گوارا می‌سازد که از غوطه‌ورخوردن در آن نشئه بشویم و احساس رستگاری کنیم.
مصیبت بیشتر اما آن‌جا است که مجبور باشی به این تعفن احترام بگذاری و در غیر آن جانت را بگیرند و یا عرصهٔ زندگی را بر تو چنان تنگ کنند که آرزوی مرگ کنی.
بهزاد مهرانی،
نویسنده و روزنامه‌نگار
مذهب ، افیون توده ها
الان گاهی به اعتقادات ده پانزده سال پیش یا همین چهار پنج پیش ام که فکر میکنم باورم نمیشه همون آدمم یا فلان عقیده رو داشتم. مذهب میتونه متعادل و یه نور راه باشه میتونه هم که خشک و مشمئز کننده یا حتی ترسناک و جنایتکارانه باشه. بستگی داره که این تیغ چقدر تیز و در کف کدام مست قرار بگیره. نوع مذهب و مکتبش هم زیاد فرقی نداره به گواه تاریخ، از کلیسا و جنایات قرون وسطی گرفته تا همین داعش امروزی
بله دقیقا درست میگی، خودم هم این تغییر رو تجربه کردم حالا عامل سن مطرح بوده؟ آگاهی افزایش یافته؟ وضعیت اسفناک اجتماعی امروز ایران که ماحصل حکومت مذهبیه؟ ...
نمی دونم کدوم شاید هم مجموع این عوامل
مذهب مجموعه قواعدی است که با دروبین مداربسته ایی ماورایی به نام خدا و دستگاه قضایی وجدان می تواند حاکمیت اخلاق را بر جوامع تضمین کند.
اما در طول تاریخ بازیچه و ابزار استثمار و تحمیق قرار گرفته است.
متاسفانه تضمین نکرد و اصولا قابلیت چنین ضمانتی نداشته و ندارد.
ظاهرا آدمیزاد هنوز نتونسته پاسخ مناسبی برای نیاز پرستش خودش پیدا کنه. در بیشتر موارد به بیراهه رفته. انگار همیشه دنبال یه تایید ماورایی هست.
جمله تیراژه لب کلام هست: دین افیون توده هاست (البته فکر کنم این شعار گروه های کمونیستی هم بود)
انسان به دلیل ضعف و ناآگاهی و جهل میل به وابستگی به یه قدرت بی همتا داره و لاجرم در پی، پرستش میره!
جمله تیراژه هم نقل قولی از کارل مارکس هست.