آدم ها
به نظر من( رو این به نظر من تاکید دارم)
بعضی آدما محترمن اما دوست داشتنی نیستن یعنی به خاطر جایگاه و خصوصیات اخلاقی و رفتاریشون، کاملا قابل احترامن مثل فلان استادمون تو دانشگاه، یا بزرگ فامیل یا پدر دوستمون که ما نسبت به اونها احترام قایل هستیم اما به دلیل برخی خصوصیاتشون دوستشون نداریم مثلا عبوس، کج خلق هستن یا اصولا آدم اهل معاشرتی نیستن، اما در عین حال محترم هستن.
برخی از آدما دوست داشتنی هستن اما محترم نیستن، یعنی بخاطر برخورد و اصول اخلاقی شون مثل شوخ و شنگی یا معرفت داشتن و با مرام بودن، یا مهربون و دلسوز بودنشون دوست داشتنی هستن اما محترمانه رفتار نمیکنن و این محترم نبودنشون آشنا و غریبه نداره مثلا بیهوده گو و مسخره گرن،اعتقادی به رعایت ادب ندارن و... اما دوست داشتنی هستن چون کنارشون حالمون خوبه و بهمون خوش میگذره و میدونیم پشت این ظاهر نامحترم، آدم دوست داشتنی با معرفتی حضور داره!
بعضی آدما هم محترمن هم دوست داشتنی خوش به حال خودشون و زهی سعادت برای اطرافیانشون که چنین موهبتی نصیبشون شده...
برخی آدما نه محترمن نه دوست داشتنی،صد حیف به احوالشون و بیچاره نزدیکان این افراد که مجبور به مراوده دایمی با این قبیل افراد هستن.
منم نسبت به آدما این حسو دارم و چه بخواهیم و چه نخواهیم گاهی قدرت انتخاب نداریم و مجبور به معاشرت و... با هاشون هستیم
بله این مسله ناشی از همزیستی آدمهاست.
سلام
خودم را که از این غربال رد کردم دیدم در گذر زمان از ادم محترم و دوست داشتنی به ادم صرفا محترم تبدیل شدم.دیگه دوست ندارم دوست داشتنی باشم صد حیف به مرام و مهربونی و نرمش که خرج مطلای این زمانه بشه
سلام
کار جالبی کردی که اینو غربال در نظر گرفتی،
اما اینکه تصمیم بگیریم از یه جایی به بعد دیگه مهربون نباشیم کار سختیه انصافا، هرچند مرور زمان کم کم آدمی رو تغییر میده!
درود بر شما----حس خوبی از خواندن نوشته ات پیدا کردم---انواع آدمها بیش از این حرفها هستند.ولی خوش بحال کسانی که میتوانند بدون هیچ دلیلی به ادمها عشق بورزند بدون اینکه لطمه ایی بخودشان بزنند
درود جناب
لطف دارید،بله دسته بندی های بسیار زیادی را میتوان عنوان کرد،دوست داشتن آدمها گنج بی بدیلی ست که کاش بدان دست یابیم.
اون دسته از آدم ها که هم دوست داشتنی هستن و هم محترم خودشون خیلی بهشون خوش نمی گذره!! دیگران از حضورشون لذت می برن اما خودشون در خیلی از برخوردها رنج می کشن. شاید به همین دلیل که داشتن یه شخصیت محبوب سخته!
باهات موافقم، روزگار بر ما سخت گرفته و شرایط اونقدر بغرنج و پر مشغله شده که حقیقتا مهربانی و خوش خلقی و محترم بودن را کنار هم جمع کردن، نزدیک به محال شده است.