جشنواره
بیست‌ویکمین جشنوارهٔ فیلم کن که قرار بود از ۱۰ تا ۲۴ می ۱۹۶۸ برگزار شود در نتیجهٔ پیوستن سینماگران برجستهٔ سینما به جنبش اعتراضی کارگران و دانشجویان فرانسه لغو شد.
جشنواره با نمایش یک نسخهٔ ترمیم شده از فیلم بر باد رفته ساختهٔ ویکتور فلمینگ آغاز به کار کرد. بعد از نمایش هنرمندان برجسته‌ای همچون «ژان-لوک گدار» کارگردان مشهور سینما و از پیشگامان جنبش سینمایی موج نوی فرانسه، «کلود لولوش» کارگردان، تهیه‌کننده و فیلم‌نامه‌نویس برجستهٔ سینما، «فرانسوا تروفو» کارگردان، نظریه‌پرداز و منتقد مشهور سینما و... روی صحنه رفتند و خواستار توقف نمایش فیلم‌ها و لغو جشنوارهٔ کن در حمایت از جنبش اعتراضی مردم فرانسه شدند.
در نتیجه سخنرانی‌ها و گفتگوهای موافق و مخالفی که میان سینماگران شکل گرفت بسیاری از کارگردانان در حمایت از جنبش اعتراضی فیلم‌های خود را از جشنواره بیرون کشیدند و در نهایت جشنواره کن ۱۹۶۸ لغو شد.
در ایران نیز به دنبال وقایع آبان ۹۸ و بعد از آن سرنگونی هواپیمای اوکراینی بعضی از مردم و هنرمندان خواستار تحریم جشنواره‌های فیلم و موسیقی فجر شده‌اند و تاکنون نیز تعدادی از کارگردانان و بازیگران برجستهٔ سینما از حضور در این جشنواره انصراف داده‌اند. هرچند عده‌ی دیگری از سینماگران نیز خواستار حضور در جشنواره و عدم تحریم هستند.
پی‌نوشت: جنبش دانشجویی-کارگری مه ۱۹۶۸ فرانسه به مجموعه حوادثی اطلاق می‌شود که در طول ۴ هفته در ماه مه سال ۱۹۶۸ در فرانسه رخ داد، نقطهٔ اوج این جنبش در فاصلهٔ یک هفته‌ای سوم تا دهم ماه مه به وقوع پیوست، خیزشی که از اعتراض یک گروه دانشجویی شروع شده بود.
اینجا شبیه بخش بستری بیمارستان است .درد و عارضه همه یکی است اما هرکی برای خودش ناله می کند
اعتمادی به همنوایی نیست .مردم تا بوی خطر می شنوند پشت همدیگر را خالی می کنند و موافق جریان شناور می شوند...
در شرایط عجیبی هستیم، کمترین حد همدلی و همزبانی حقیقی رو شاهدیم و کم کم از جامعه بودن داریم دور میشیم، سرعت تحولات هم داره زیادتر میشه و آینده کمتر قابل پیش بینی...
فکر میکنم اونچه که در این چهار دهه بیشتر از هرچیزی فاجعه آمیزه همین عدم اتحاد مردم و بی اعتمادی به همه چیز و همه کس است که رخ داده
گسست اجتماعی تو ایران رخ داده و هر روز شاهد مشکلات و صدمات بیش از پیشش هستیم...کلا انگار اینجا هیچ چیز سر جای خودش نیست!