دشت گل سرخ
یک حکیم سالخورده‌ی چینی از دشتی پر از برف رد می‌شد، به زنی برخورد که گریه می‌کرد. حکیم پرسید: «چرا گریه می‌کنید؟»
زن گفت: «چون به زندگی‌ام فکر میکنم، به جوانی‌ام، به آن چهره‌ی زیبایی که در آینه می‌دیدم و مردی که دوستش داشتم. این از رحمت خدا به دور است که به من توانایی به خاطر آوردن گذشته را داده است. او می‌دانست که من بهار زندگی‌ام را به خاطر می‌آورم و گریه میکنم.»
حکیم در آن دشت پر برف ایستاد و به نقطه‌ای خیره شد و به فکر فرو رفت. عاقبت، گریه‌ی زن بند آمد. او پرسید:«شما در آن‌جا چه می‌بینید؟»
حکیم پاسخ داد: «دشتی پر از گل سرخ. خداوند وقتی به من توانایی به یاد آوردن را داد، نسبت به من لطف داشت. می‌دانست که من در زمستان همیشه می‌توانم بهار را به خاطر بیاورم و لبخند بزنم.»
خب اون یادآوری‌ای که حکیم از بهار طبیعت میکنه داستانش با یادآوری زن از بهار زندگیش فرق میکنه. یادآوری مژده‌دهنده و دلگرم‌کننده، در مقابل یادآوری حسرت‌بار. یادآوری امیدوارانه به تکرار، در مقابل یادآوری ایام غیرقابل تکرار
هرچند باز خوش‌به‌حال زن که حداقل یه دوره‌ای داشته که بخاطرش اشک بریزه! زندگی خیلیامون یه دشت سراسر برفه، بدون هیچ خاطره‌ای از روزهای گل سرخ
دقیقا درست میگی، قیاسش قیاس غلطی هست چون عمر آدمی شروع و پایان داره اما طبیعت در حال تکرار کردنه، قصدم از بازنشر این حکایت اتفاقا نقد و رد کردنش بود که این روزها دائم در حال شنیدنش هستیم.
کاش زندگی مون دشت سراسر برف بود، افسوس که شوره زار حسرت و اندوه هست.
قانع به دریافت جهان توسط کلمات نباشید---نگاه کنید---ببینید—دیدن را بیاموزید
از ما دیگه گذشته
ما که هر سال فقط میگیم دریغ از پارسال
چهل و دو ساله
آیا تا کنون جهان دیداری را درک کرده اید؟ بدون کلام و بدون گفتگوی درونی
فقط نگاه کنید
گفتم که از ما گذشته!
حکیم پاسخ منطقی ای نداده. بهار طبیعت هر سال تکرار خواهد شد ولی بهار عمر نه.... اگه بخوایم تشبیه کنیم نگاه پیرزن به برف مثل نگاه یه درخت تبرخورده کهنسال به برفه. درختی که میدونه داره می میره و بهار سال آینده رو نخواهد دید و سوز سرما رو هر لحظه عمیقتر حس می کنه....
بله درست میگی، عمر آدمی خطی و عمر طبیعت دایره شکل است.
من جای اون خانم بودم جوری می زدم پس سر حکیم که دیگه حکمت از خودش در نکنه مردک هپروتی
حق با شماست، البته این قدر خشونت لازم نیست
راستی روی آدرس کلیک میکنم صفحه ای باز. نمیشه!؟