قرقی

زن ایستاده بود و به مردی که روی تخت خوابیده  و دستش با دستبند به تخت  بسته  شده  و روش به سمت پنجره اتاق آ بی  رنگ بیمارستان بود نگاه میکرد 

_سلام چطوری؟

_سلام پری خانوم، اینجا چیکار میکنی؟ اصلا چه جوری راهت دادن بیایی تو؟ مگه اون سربازه دم در نیست! 

پری کمی رنگ به رنگ شد و با شرم و به آرومی زیر لب گفت، بهشون گفتم زنشم...

مرد خندید اونقدر که به سرفه افتاد، کمی که نفسش جا اومد گفت بیست و پنج سال پیش، بابات با اینکه همه راضی بودن پاش رو کرد تو یه کفش که دختر به خانواده  سوپورر نمیدم  هر چی   گفتن شغل پدر به پسر چه ربطی داره به خرج حاج کرمعلی نرفت که نرفت،دادت به اون ماست بنده،بابات صف اول مسجدی دوست داشت، حالا تو میگی...

زن زیر لب زمزمه میکرد بیست و شش سال و چهار ماه و یازده روز...

_ حالا نگفتی برا چی اومدی اینجا ملاقات؟

_ کریم رفته اون ور دیشب زنگ زد گفت بیام سراغت

_ ایول پس تونست فرار کنه، هر چی بهش گفتم کریم من دیگه اون میتی قرقی سابق نیستم که عین گربه از دیواری بالا بکشم، الان دو قدم نمیتونم بدووم زانوهام میلرزه از هفت چاک بدنم عرق شره میکنه. بی خیال شو، اما نشد گفت بارمون رو میبندیم تا آخر عمر، گفتم من به همین دکه فکستنی راضی ام دیگه حال فرار ندارم اصلا طاقت کتک خوردن تو آگاهی رو ندارم هنوز چک اول رو نخورده همه چی رو لو میدم، اما وقتی گفت برای عمل چشم دختر کوچیکه تو پول لازمه، دیگه... گفت چشماش عین چشمهای توئه اگه عمل نکنه زبونم لال کور میشه، قشنگ نقطه ضعفم رو میشناخت بعد چهل پنجاه سال رفاقت خب طبیعیه.

_ کریم خدا بگم چیکارت کنه، به تو هم میگن دایی؟پول عمل چشم بچه من فوقش پنج شیش میلیون بشه، شما طلا فروشی رو زدید، داشتین با سیصد چهارصد میلیون طلا جواهر فرار میکردین که ...

_آره کریم تیز تر بود در رفت دست خالی، ماموره از پشت سر پام رو با تیر زد ساک از دستم افتاد و حالا هم اینجام، تو برای بچه ات چیکار کردی؟

زن با گوشه چادر اشک گوشه چشمش رو پاک کرد و آروم گفت فعلا هیچی ،موندم با سه تا بچه یتیم،کریم هم معلوم نیست کی برگرده میگفت چن وقت میمونه تا آبها از آسیاب بیفته.

_حالا دل نگرون نباش،برو محل،  خونه اشرف طلا

_اون سن مادر بزرگته خجالت نمیکشی؟

_ اولا که بیست سال بزرگتره، دوما الان یه پیرزنه که نا نداره دو قدم برداره،سوما  صرفا جهت اطلاع سرکار خانوم پری خانوم اولین شبی که خونه اشرف خوابیدم شب عروسی تو بود...

_ کریم گفت بهت بگم جون من اسمی از اون نیاری...

_ حله خیال جفتتون راحت... حالا گوش کن چی میگم میری پیش اشرف نشونی مید ی  میشناستتتت، بس که تو  دوا   خوری هام از تو گفتم اونقدر ناله   نفرینت    کرده که راحت بجا میارتت، یک کیف دستی رمز داره   ازش  می گیری   توش  هف هش  ملیونی 

هس   پول ارثی که بهم رسیده میخواستم دو سه تومنی جور کنم بذارم روش یه زیر پله بخرم... من که زن و بچه یی ندارم الان چشمای دختر تو واجب تره، راستی کریم یه اسمی گفت جالب بود برام اسمش چیه؟

_ حسنا

_اسم قشنگیه

_راستی رمز کیف رو نگفتی؟

_ 1338

_لعنتی اینکه سال تولد منه! 

_ پری کشوی این میز بغلی رو باز کن،توش یه انگشتر با نگین الماسه، قبل اینکه مامورا برسن بالا سرم اینو قورت دادم،با الکل ضد عفونی و تمیزش کردم بردار واسه خودت...

سرباز وارد اتاق شد با تعجب پرسید با کی داری حرف میزنی؟

مهدی قرقی  با پشت دست اشکهاش رو پاک کرد  جواب داد هیشکی با خودم اختلاط میکردم

سرباز بهش گفت خودت رو جمع و جور کن، ملاقاتی داری یه خانوم  چادری   اومده   میگه  زنته!