مهمان این جمعه هفتگ " مریم " همسر آقای باقرلو ساکن طبقه سوم هستند
چیزی که این روزا خیلی ذهنمو درگیر کرده، نوشتن و به سرانجام رسوندن پایان نامه ارشدمه... کار آسونی انتخاب نکردم خداییش... ترجمه و تفسیر اشعار شاعری آلمانی به فارسی... ولی چون هم شعرو میپرستم، هم زبان آلمانیو، حس کردم فقط همین کاره که انگیزمو بالا می بره و منو تا پایان کار، متمرکز نگه میداره... حرفم چیز دیگه ایه... کار آسونی انتخاب نکردم... ولی یه چیزو اگه در مورد خودم فهمیده باشم، اینه که مریم، مرد روزا و کارای سخته... ینی اگه یه عالمه کار رو سرم نریخته باشه، ذهنم پر و درگیر مسائل درسی و کاری مختلف نباشه، وقت و زمان ساز مخالف نزنن باهام، کاراییم به اشد وضع پایین میاد... ینی تنبل و بی حوصله و افسرده میشم و دست و دلم به هیچ کاری نمیره... قضیه همین روزامه دقیقا... هزار تا برنامه و کارو دارم باهم دنبال می کنم... نوشتن پایان نامه و ترجمه اشعار و تایپ و چه و چه رو که بذاریم کنار ( کنار کنار که نه، همین دورو برا، که دعا کنید ایشالله به زودی به سرانجام برسونمش )، میمونه تدریس همزمانم تو چند تا آموزشگاه به اضافه ی هزاااار تا برنامه و کار ریز و درشت که باید همزمان انجام بشه... شاید همشون عالی اجرا نشن، شاید همه چی پرفکت نباشه، شاید اصلا به اونجایی که تو ذهنم قراره برسه، نرسه... اما برخلاف روحیه بلندپرواز و پرتوقعم، فعلا ایدآلمه و راضیم ازشون... قبلا هم گفتم که امید تنها چیزیه که زنده و سر پا نگهم میداره... امید به گذشتن روزهای سخت... امید به رسیدن روزهای خوب... امید به شکوفه زدن بوته های کوچیکی که به هر جون کندنی بود، کاشتیم... امید به اینکه یه روزی همه چیز ختم به خیر میشه... و مگه غیر اینه که مسیر، چیزی کم از شکوه و عظمت مقصد نداره... چقدر سخته نگاهت به اون کورسوی خورشید پشت کوههای مشکلات باشه و هنوز به مقصد و شیرینیش فکر کنی... چقدر سخته هنوز باور داشته باشی که بالاخره میرسی... و خدا کنه این امیدت هیچ وقت نا امید نشه... و این باورت هیچ وقت نمیره... و خدا کنه هیچ وقت تک بعدی به زندگیت ادامه ندی... موفقیت های ریز و درشت خوبه، ولی فقط در سایه کمال و بزرگ شدن... و من یکی خوب میدونم که چقققققدر این کمال دور از دسترس و این بزرگ شدن چقققققدر دردناکه... ولی اون امیده... اون امیده هنوز داره بهم انرژی میده که برو... و درست، تو همین لحظه قسمت انگلیسیدان مغزم داره میگه:
.
We're almost there, Baby... We're almost there...
.
پ.ن. دلم میخواد تو همین فرصت کوچولویی که آرش پیرزاده عزیز بهم داده، در وهله اول تشکر کنم از محسن... عزیزترین باقرلوی زندگیم... عشقم... که واقعا با صبوری و مهربونی تحمل و حمایتم می کنه و با بزرگواری کمتر دیده شده و منحصر به فردش، کمکم می کنه که این روزای سختو بگذرونم... جدای از محسن، عزیزان دیگری هم هستن که هوامو همه جوره دارن... مادرم، مادر فداکارم که گفتن خوبیاش تو یک صفحه نمی گنجه... پدرم...برادران عزیزم... و دوستان جانم... دوستانی بهتر از آب روان... چه خوبه که همتونو دارم... و چه خوشبختم که انققققدر هوامو دارید...
.
یه تشکر ویژه هم دارم از سازندگان و بازیگران سریال محشر 24، بخصوص ( Kiefer Sutherland ) که حتی برای بار دوم دیدن این سریال هم، چیزی از لذتش کم نمی کنه!!! والله! بدون این سریال، عمرا این روزای سختو طاقت میاووردم!!!
موفق باشی مریم جان و امیدت هیچ وقت ناامید نشه.
دینکه عشق می ورزی به کارت از همه چی مهم تره من مطمنم بهترین می شی
چقدر خوب شد که امشب شما نوشتی و من تونستم حرفایی رو بهت بگم که شاید هیچ وقت فرصت گفتنش پیش نمیومد و ازت تشکر کرده باشم
من زیاد نمیشناسمت و چیز زیادی هم در موردت نمیدونم، شاید در حد همون رابطه ی خیلی محدود اینستاگرام به واسطه چندتا عکس باشه، اما یه سری چیزها دست به دست هم داد تا برام یه انرژی مثبت شدی اونم دقیقا وقتی که بعد چندسال از دست دادن زندگیم، تصمیم گرفته بودم دوباره بسازمش و برم دنبال چیزایی که میخوام و باید خیلی قبل تر دنبالشون میکردم، یکی از اونها هم ادامه تحصیل بود تو رشته ای کاملا متفاوت با دوره ی کارشناسی، چیزی که همیشه بهش علاقه داشتم،
درست تو همون زمانی که من پله ی اول قبولی کنکورو رد کرده بودم، عکس نمره های فوق العاده ترم آخرتو گذاشتی اینستاگرام، تو ذهنمم تصوری نداشتم از اینکه کسی بتونه دوره ی ارشدو با همچین نمره هایی تموم کنه. بعدها به طور اتفاقی تو فیــس ب.وک پستی که موقع قبولیت آقای باقرلو نوشته بود رو دیدم، تو وبلاگشونم قبلا در مورد موفقیت شغلیت نوشته بود..
مجموع همه ی اینها برام ازت یه نمونه ی خوب از تلاش برای رسیدن به خواسته ها ساخت. نمونه ای از اینکه دنبال چیزی برم که بهش علاقه دارم. نمونه ای از کسی که میدونه چی میخواد، و براش میجنگه و در عین حال داره ازش لذت میبره و میدرخشه. نمونه ی روشنی از جمله ی " خواستن توانستن است." نمونه ی کاملی از انگیزه، تلاش، امید، موفقیت، لذت.
شاید حس من برای بقیه قابل درک نباشه. من اون عکس نمره هات رو پیش خودم نگه داشتم و بارها و بارها نگاهش کردم. برای من حکم یه باور به خودم بود که گمش کرده بودم و انگار با هر بار دیدن اون عکس و شنیدن موفقیت هات، این باورم به خودم و تواناییهام قدرت بیشتری میگرفت.
خداروشکر من این ترم رو با مشابه همون نمره هایی که از تو دیده بودم تموم کردم، اما هنوز اون عکس رو دارم، چون چیزی بود که تو دوره ای که بهش نیاز داشتم، بهم انگیزه داد و ایمانم به خودم رو محکم تر کرد.
امیدوارم همیشه و تو هر مرحله از زندگیت موفق باشی و بدرخشی و از لحظه لحظه ات لذت ببری
اولین چیزی که به شما جذب شدم اسمتون بود..
من همیشه مامانمو تو خلوت مریم ترین صدا میزنم.
کم و بیش آشنایین و مهربانی تون در خاطر..
مریم بانوی عزیز
امید و دعا برای موفقیت و خوشحالیتون
+ همیشه فکر می کنم اون کمال.. اون نوری که داریم دنبالش می دویم یه جاهایی میون همین مسیره..
آخرش میریم میرسیم اون بالا به هوای سیمرغ.. می بینیم که خود ماییم اون سی مرغ..
مهم اینه که به کارت عشق داری...سختیا میگذرن
تو عزیز دلی. به قول دوست خوبمون رها پشتکارت و هوش سرشارت واقعا یک الگو و یک انگیزهء خوب است برای هر کسی که میخواهد قدم در راه موفقیت بگذارد.
سختی ها میگذرند و مزه خوش موفقیت را خواهی چشید. به زودی. به زودی.
بهترین ها برازنده تونه خانوووم بس که ماه و مهربونید. موفق باشی همیشه ی خدا مریم بانو
در کنار محسن عزیز همیشه موفق باشید.
عزیز دلم تو از پس همه شون برمیاى به نحو شایسته و عالى. به امیدوارى تو تا پایان راه ایمان دارم
به نیمه جدی
مرسی عزیزم... بهمچنین
مرسی آرش جان از لطفت، انشالله که همینطوره...
به رها
چه جالب و عجیب رها جان... باعث خوشحالی و افتخارمه دوستم... یادت باشه تو اینستا یه اشاره ای بکنی که بفهمم شمایی... کامنتت خیلی حس خوبی بهم داد و خیلی لطف داشتی بهم و امیدوارم که همینجور موفق باشی و بتازونی و پیش بری...
خورشید جان، همیشه نظراتتو دوست داشتم و چه خوب که یکی از اونا امروز مال منه... ممنون... امیدوارم همیشه شاد و موفق باشی...
به مرجان
ممنون مرجان عزیز، ایشالله...
پروین جون، همیشه به من لطف دارین... چققدر خوبه که شما این حرفو به آدم بزنین... بودنتون آرامشه... ایشالله... امیدوارم شما هم همیشه خوش و سلامت باشید...
به جعفری نژاد
ممنون محمد جان... لطف داری خیلی... سلام به روناک گلم برسون و کوچولوتو ببوس
به پیروز خان
ممنون و متشکر
می نو جونم، قربونت برم که همیشه خود خود انرژی مثبتی... گفتم که چققدر خوشبختم که شماها رو دارم...
کامنت رها چقدر خوب بود...
مرسی مریم جان که اینجا نوشتی... مثل همیشه برات بهترین آرزوها رو دارم. موفق باشی دوستم... تو خدای اراده هستی...
تو از پس همه سختی ها برمیای...همین طور که تا حالا همین جوری بوده... به امید موفقیت های روز افزونت...
هر روزت شیرین تر از دیروز
مرسی مهربان جان...لطف داری خیلی... منم خیلی خوشحالم که اینجا نوشتم...
ممنون محبوب جونم... ایشالله... ایشالله برای همه...
سلام
کاش همه بتونن اینقدر امیدوار باشن...
خوبه که اطرافیان عزیزی دارید.
در کنار جناب باقرلوی عزیز هواره سلامت باشید و شاد
من الان احساس می کنم که..
در مرحله ای قرار دارم که..
نیاز دارم که..
نمره های قبولی ارشد مریم بانو بشم واسه م انگیزه..
هیچم فضول نیستم..
کامنت رها خانومو هم اصن نخوندم من..
اهم اهم
ممنون آقا طاها